Tak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego uchylającego uchwałę rady miejskiej w Łęcznej w sprawie diet radnych.
– Taka uchwała jest powszechnie obowiązującym aktem prawa – uzasadniała Małgorzata Masternak-Kubiak, sędzia NSA. – Co prawda ustawa o ogłaszaniu aktów normatywnych dopuszcza możliwość nadania aktowi wstecznej mocy obowiązującej, jeżeli nie będzie to sprzeczne z zasadami demokratycznego państwa prawnego. Jednak zasada niedziałania prawa wstecz dotyczy bezwzględnie takich sytuacji, w których nowy akt normatywny miałby pogorszyć dotychczasową, korzystniejszą dla adresata aktu sytuację – wskazywała sędzia.
W ocenie NSA w tym konkretnym wypadku nadanie badanej uchwale wstecznej mocy obowiązującej nie było możliwe, gdyż obniżała ona radnym diety w stosunku do poprzednio obowiązującej uchwały z 2004 r.
Sądu nie przekonały przedstawiane przez skarżącą argumenty, że nadanie tej uchwale mocy wstecznej było możliwe, ponieważ uchwała w sprawie diet jest aktem kierownictwa wewnętrznego, a nie prawem miejscowym.
– Uchwała rady gminy w sprawie diet jest aktem prawa miejscowego, zawiera bowiem normy generalne i abstrakcyjne. Świadczy o tym chociażby to, że poprzednia uchwała obowiązywała dziesięć lat – wyjaśniała NSA sędzia Małgorzata Masternak-Kubiak.