Prokurator zaskarżył do sądu administracyjnego Regulamin strefy płatnego parkowania w jednym z wielkopolskich miast.Miał do niego szereg zastrzeżeń. Wśród nich m.in.: nieuprawnione rozszerzenie przedmiotowego zakresu ustawowego zwolnienia z daniny publicznej w postaci dopuszczenia możliwości zaniechania poboru opłat, obciążenie użytkownika zastrzeżonego miejsca postojowego kosztami jego utworzenia czy też ograniczenie możliwości wniesienia opłaty zryczałtowanej i wykupienia identyfikatora strefy płatnego parkowania do osób spełniających określone warunku w zakresie czasu meldunku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w dużej części podzielił wątpliwości prokuratora, i uchwałę we wskazywanym przez niego zakresie uchylił. WSA nie podzielił natomiast wątpliwości, co do ograniczenia możliwości wniesienia opłaty zryczałtowanej i wykupienia identyfikatora strefy płatnego parkowania do osób spełniających określone warunki w zakresie czasu meldunku. Zapis ten w regulaminie stanowił, że uprawnienie do wykupienia identyfikatora Strefy Płatnego Parkowania (SPP) dla mieszkańca posiada właściciel, współwłaściciel lub inna osoba mająca tytuł prawny do pojazdu zameldowana na pobyt stały lub czasowy powyżej roku, która znajduje się w SPP.
Sąd stwierdził, że nie ma jakichkolwiek podstaw do przyjęcia, że tak sformułowany przepis narusza normy konstytucji. Jak bowiem wyjaśnił, mieszkańcy Strefy Płatnego Parkowania różnią się od pozostałych mieszkańców danego miasta cechą istotną, jaką jest posiadanie adresu zamieszkania w obszarze strefy ograniczonego parkowania. W ocenie WSA dodatkowe zastrzeżenie, aby zameldowanie na pobyt czasowy trwało powyżej roku, jest konieczne celem odróżnienia osób, które faktycznie zamieszkują w strefie płatnego parkowania od osób, które meldują się na pobyt czasowy w tej strefie w innych celach, które to cele nie zasługują na uwzględnienie przy udzielaniu preferencji.
Inaczej kwestionowane przez prokuratora unormowania ocenił w niedawnym wyroku Naczelny Sąd Administracyjny. Jego zdaniem naruszają one zasadę równości wobec prawa. - Kryterium zróżnicowania mieszkańców strefy płatnego parkowania ze względu na to, czy posiadają stałe zameldowanie lub zameldowanie czasowe w pewnym zakresie w obszarze strefy oraz ze względu na tytuł prawny do parkowanego pojazdu należy ocenić jako niezgodne z wynikającą z zasady demokratycznego państwa prawnego zasadą sprawiedliwości społecznej nakazującą, by zróżnicowanie poszczególnych osób pozostawało w odpowiedniej relacji do dzielących je różnic – wyjaśnił NSA.
Dalej sąd wskazał, że zasada równości wobec prawa wymaga, by podmioty charakteryzujące się daną cechą istotną, były traktowane równo, bez różnic faworyzujących lub dyskryminujących. Jak przy tym zaznaczono, wprowadzanie zróżnicowania jest dopuszczalne tylko gdy jest uzasadnione, to znaczy gdy pozostaje w związku bezpośrednim celem przepisów, wagą interesu, dla którego zróżnicowanie jest wprowadzone, pozostaje w proporcji do interesów naruszanych oraz nie uwłacza w sposób zasadniczy innym wartościom
