Tak. W tym przypadku liczy się bowiem dzień nadania pisma na poczcie.
W art. 18 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wskazano, że uwagi do projektu planu miejscowego należy wnieść „na piśmie" w terminie wyznaczonym przez organy gminy. Termin ten nie może być krótszy niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia projektu planu. Problematyczne w tym kontekście jest doprecyzowanie sformułowania „na piśmie". Przychylić się należy jednak do tez doktryny, zgodnie z którymi niniejsza forma jest zachowana zarówno przy osobistym wnoszeniu uwag pisemnych w urzędzie gminy, jak też przy wysyłaniu pisma z uwagami pocztą (Z. Niewiadomski „Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz", Beck, Warszawa 2016, s. 211).
Skoro wnoszenie uwag pocztą jest dopuszczalne, to nieuzasadnione wydaje się wymaganie, aby do urzędu gminy uwagi te wpłynęły w wyznaczonym terminie. Trudno obciążać autorów uwag odpowiedzialnością za czas przesyłania uwag do urzędu gminy. Gdyby przyjęto taką odpowiedzialność, to ryzykowne okazałoby się jakiekolwiek wysyłanie uwag drogą pocztową (gdyż zawsze istnieje ryzyko, że dana przesyłka zostanie dostarczona z większym opóźnieniem). Wskazać należy, że ustawodawca w analizowanym kontekście używa zwrotu „wniesienia" uwag. Skoro tak, to odnosi się on do działania osób wnoszących uwagi, a nie do samego momentu wpływu uwag do urzędu gminy. Zgodnie z powyższym, jeżeli dane uwagi zostaną tylko wysłane na poczcie w wyznaczonym terminie, to nawet jeżeli wpłyną do urzędu gminy po terminie, to wójt/ burmistrz/ prezydent miasta będzie musiał je rozpatrzyć. W doktrynie w sposób niebudzący wątpliwości wskazuje się, że obowiązkiem organów gminy jest rozpatrzenie wszystkich wniesionych uwag (A. Plucińska — Filipowicz, M. Wierzbowski „Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz" Lexis Nexis, Warszawa, 2014, s. 232-233). Zaniechanie w tym zakresie powinno zostać uznane za istotne naruszenie trybu sporządzania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego skutkujące możliwością podważenia takiego planu.
dr Maciej J. Nowak radca prawny
podstawa prawna: art. 18 ust. 2 ustawy 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. DzU z 2016, poz. 778)
