Zamek Książ w Wałbrzychu to jeden z najpiękniejszych zamków w Polsce o długiej burzliwej historii. Wzniesiony w XIII wieku przez księcia świdnicko-jaworskiego Bolka I, od wieku XVI był przez 400 lat własnością rodu von Hochberg. Ostatni właściciele - Jan Henryk XV – hrabia von Hochberg książę von Pless i jego słynąca z urody małżonka księżna Daisy należeli do najbardziej znaczących rodzin arystokratycznych w Niemczech. W 1941 roku niemieckie władze nazistowskie skonfiskowały rezydencję. Po wojnie renowację zamku rozpoczęto w latach 70. XX wieku. Znaczna część jego obecnego wyposażenia pochodzi z różnych dolnośląskich pałaców.
Współpraca z Muzeum Narodowym we Wrocławiu i Zamku Książ w Wałbrzychu zainicjowana przed 5 laty, zaczęła nowy rozdział w przywracaniu przedwojennego splendoru wnętrzom Zamku, prowadząc do otwarcia wystawy „Metamorfozy Zamku Książ” w 2015 roku z licznymi depozytami wrocławskiego MNWr, w tym obrazami z dawnej kolekcji Hochbergów.
W tym roku Muzeum przekazało Zamkowi Książ kolejne dzieła sztuki.
- Różnorodność tych zabytków ma za zadanie dopełnić wyjątkowy charakter wnętrz – mówi Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu. - Miejsca, które jest wspomnieniem dawnej rezydencji ich światłych i majętnych właścicieli – Hochbergów – oraz jedną z największych atrakcji turystycznych na Dolnym Śląsku. Wreszcie miejsca, które na naszych oczach przekształca się w prawdziwe muzeum.
Malarstwo reprezentuje XVIII-wieczny obraz „Budowa pałacu” nieznanego włoskiego malarza, należący do historycznej kolekcji Hochbergów. Dzieło zalicza się do klasycznego w sztuce Italii gatunku zwanego capriccio (weduta fantastyczna lub kaprys architektoniczny), który wyróżniał się zestawieniem realnych i fantazyjnych budowli w wymyślonych lub prawdziwych krajobrazach.
