Z ustawowej definicji mobbingu (art. 943 § 2 kodeksu pracy) wynika, że polega on na wrogim i nieetycznym zachowaniu, które jest kierowane systematycznie przez jedną lub więcej osób, głównie przeciwko jednej osobie, a ta na skutek mobbingu staje się bezradna i bezbronna, pozostając w tej pozycji poprzez działania mobbingowe o charakterze ciągłym. Zachowania mobbera muszą być naganne, nie mieć usprawiedliwienia w normach moralnych czy zasadach współżycia społecznego. Taki charakter mogą mieć również niebędące bezprawnymi – w rozumieniu innych przepisów –zachowania polegające na wykorzystywaniu uprawnień względem podwładnych czy współpracowników, np. poprzez wydawanie poleceń (wyrok Sądu Najwyższego z 22 kwietnia 2015 r., sygn. akt II PK 166/14, LEX nr 1712815).