Bo mnie od razu skojarzyło się to z „Bajką o pszczołach” Bernarda de Mandeville’a. Jej oryginalny tytuł to „Brzęczący pień, lub łotry stają się uczciwi”. Ten „brzęczący pień” to ul właśnie.
„Bajka o pszczołach” to alegoryczny obraz natury ludzkiej, podobny trochę do tego, który wcześniej namalował Thomas Hobbes – człowieka, istoty egoistycznej. Hobbes sądził jednak, że ten naturalny egoizm należy zwalczać, a Mandeville – że należy go wykorzystywać, bo jest podstawą rozwoju. Gdy łotry staną się uczciwi, zaczną szukać moralności i cnoty, zatracając pożądliwość rzeczy materialnych, która to wada jest w sensie publicznym zaletą. Jeśli staliby się moralni, stracą swój dom – ów brzęczący pień.