Zuzanna Dąbrowska: Donald Tusk ma słabą wizytówkę

Lider PO ma w plecaku kilka buław do wyboru i kilka pamiątkowych. Tylko tej najważniejszej nie może się doliczyć: przewodniczącego Platformy.

Aktualizacja: 01.09.2021 19:48 Publikacja: 21.07.2021 20:22

Donald Tusk

Donald Tusk

Foto: Fotorzepa/ Jerzy Dudek

Choć na pierwszy rzut oka tego nie widać, Donald Tusk po głośnym powrocie do krajowej polityki dokonał wielu poważnych wyborów. Po pierwsze, postanowił nie zaogniać sytuacji wewnętrznej w Platformie, wyciszyć swoją konfrontację z Rafałem Trzaskowskim, a jednocześnie zręcznie zepchnąć go na drugi plan. Poszło gładko.

Do tego doszło odłożenie wyborów. Nie tych parlamentarnych, bo te zależą przecież od prezesa, ale tych wewnętrznych, partyjnych. To zresztą wynika wprost z doktryny o niezaognianiu sytuacji. Skoro Trzaskowski z kamienną twarzą wyszedł z posiedzenia Rady Krajowej, podczas którego Tusk wziął sobie partię z rąk Borysa Budki, to nie ma powodu antagonizować się w błysku fleszy.

Raczej spokojnie należy robić swoje, jeżdżąc po Polsce. I tak wiadomo, że prezydent stolicy wsiądzie co najwyżej w pospieszny Warszawa–Olsztyn i to zajmie mu wystarczająco dużo czasu i energii.

Ale decydując się na pozostanie p.o. przewodniczącego PO, Tusk podejmuje wielkie ryzyko. Bo musi swoją osobowością, wyrobieniem politycznym i obyciem – zrównoważyć brak solidnej wizytówki politycznej i instytucjonalnej. Byli tacy, którzy nigdy nie zdejmowali skromnego szarego munduru, był taki, który mimo cesarskich tytułów wciąż pozostawał małym kapralem... Tusk Kościuszką nie jest, więc w sukmanie chodzić nie musi, ale czy na pewno w Polsce roku 2021 nikomu go nie trzeba dokładniej przedstawiać?

Kiedyś to Tusk, jako młodszy i bardziej głodny władzy dokonywał politycznego ojcobójstwa na starszych kolegach z Unii Wolności. Wtedy wizytówka nie była mu potrzebna. Ale to były inne czasy i liczyły się inne przymioty. A legitymację do władzy miał ten, który ją sobie wziął. Dziś Tusk chce władzę odzyskać i brak właściwego tytułu formalnego może mu to zadanie utrudniać. Jakim bowiem posłuszeństwem i lojalnością będą się wykazywać np. nie do końca zadowoleni koalicjanci wobec p.o. szefa jednej z partii tworzących koalicję? I co z tego, że największej?

Donald Tusk ma także jednak świetną wizytówkę na brukselskie konwektykle – szefa Europejskiej Partii Ludowej. Tyle że nad Wisłą może ją sobie w buty wsadzić, bo tu nikt obcych tytułów nie respektuje, chyba że wizytówka akurat trafi się w niemieckim tłumaczeniu, to zaraz ją TVP Info nagłośni w 24-godzinnym wydaniu specjalnym.

Nie o papier tu jednak chodzi czy karteczkę przy nakryciu. To jest kwestia legalności i legitymizacji sprawowania władzy: we własnej partii, koalicji, a potem w zjednoczonej opozycji, i – być może – w całej Polsce. Sprawa jest więc poważna.

Do dziś obserwujemy spektakl w Zjednoczonej Prawicy, kiedy wykorzystując kwestie statutowo-formalne, polityczna konkurencja chciała pozbawić władzy Jarosława Gowina. A przecież on jest pełnym szefem, a nie p.o!

Donald Tusk ma spore grono przeciwników, w zależności od sondażu przekraczające – lub nie – 60 proc. Warto by zbadać w wewnętrznych wyborach, które w PO są przecież powszechne, jak głosy rozkładają się w jego partii i czy stając do wyborów, spotkałby pełnoprawnego konkurenta w Trzaskowskim czy nie.

Choć na pierwszy rzut oka tego nie widać, Donald Tusk po głośnym powrocie do krajowej polityki dokonał wielu poważnych wyborów. Po pierwsze, postanowił nie zaogniać sytuacji wewnętrznej w Platformie, wyciszyć swoją konfrontację z Rafałem Trzaskowskim, a jednocześnie zręcznie zepchnąć go na drugi plan. Poszło gładko.

Do tego doszło odłożenie wyborów. Nie tych parlamentarnych, bo te zależą przecież od prezesa, ale tych wewnętrznych, partyjnych. To zresztą wynika wprost z doktryny o niezaognianiu sytuacji. Skoro Trzaskowski z kamienną twarzą wyszedł z posiedzenia Rady Krajowej, podczas którego Tusk wziął sobie partię z rąk Borysa Budki, to nie ma powodu antagonizować się w błysku fleszy.

Publicystyka
Rosja zamyka polski konsulat. Dlaczego akurat w Petersburgu?
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Publicystyka
Marek Kozubal: Dlaczego Polacy nie chcą wracać do Polski
Publicystyka
Jacek Nizinkiewicz: PiS robi Nawrockiemu kampanię na tragedii, żeby uderzyć w Trzaskowskiego
Publicystyka
Estera Flieger: „Francji już nie ma”, ale odbudowała katedrę Notre-Dame
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Publicystyka
Trzaskowski zaczyna z impetem. I chce uniknąć błędów z przeszłości