"Rz": Grecja zamyka publiczną telewizję. Czy Polskę też to czeka?

Jan Dworak:

TVP jest najsłabiej finansowaną ze źródeł publicznych telewizją w Europie. To, że – mimo wszystkich zmian technologicznych i związanych z tym zmian rynkowych, cyfryzacji telewizji i większej konkurencji – zachowuje jeszcze przyzwoity poziom, jest wielką zasługą ludzi, którzy tam pracują. O porównanie między publiczną telewizją w Polsce i Grecji jest bardzo trudno. TVP jest finansowana ze źródeł publicznych tylko w niecałych 20 proc., abonament wynosił 18 proc. budżetu w ubiegłym roku.

TVP spełnia swoją rolę?

TVP robi wielkie wysiłki, żeby zachować pewną równowagę. Jest właściwie kwadraturą koła zadanie, które przed nią stoi, to znaczy oczekiwanie, żeby wypełniała zadania publiczne, które ma wpisane do ustawy o radiofonii i telewizji, i żeby finansowała te zadania ze źródeł komercyjnych. Tak się nie dzieje nigdzie w Europie. Ale finansowanie to jest warunek konieczny, choć niewystarczający. Potrzebne są głębsze zmiany.

Czy TVP może skończyć jak telewizja grecka?

To zależy od polskich elit, przede wszystkim politycznych. Jaka jest sytuacja TVP, wiadomo nie od dzisiaj, to nie jest sytuacja normalna.

Abonament radiowo-telewizyjny jest niepotrzebny?

Opinie na temat likwidacji abonamentu są wyrażane w różnych celach. Z jednej strony po to, by powiedzieć, że niepotrzebne jest publiczne finansowanie – co byłoby wielkim błędem, bo tak nie ma nigdzie w Europie. Wygłaszają je także ci, którzy twierdzą, że ta forma jest anachroniczna, bo wiąże się z rejestracją odbiorników i powinna być zamieniona na nowoczesny system łatwej w uiszczaniu, niższej niż obecnie powszechnej opłaty audiowizualnej – i to faktycznie powinno mieć miejsce.

A telewizja publiczna jest w ogóle potrzebna?

Dawno nie słyszałem tego pytania i nie wiem, czy w Polsce ktokolwiek je jeszcze zadaje. To oczywiste; w żadnym państwie europejskim nie brakuje takiej instytucji, jaką są publiczne media: w Polsce to telewizja, radio i rozgłośnie regionalne. To są niezastąpione instytucje kultury i publicznej debaty. Nawet jeśli mają wady, to chęć zlikwidowania tego jest szkodzeniem polskiej kulturze, polskiemu rozwojowi i polskiemu społeczeństwu.