Poważna publiczna debata nad zmianą Ustawy Zasadniczej już sama w sobie jest patriotycznym dobrem, gdyż wymusza na dyskutantach głęboki namysł nad dotychczasowymi strukturami i funkcjonowaniem Ojczyzny jako państwa. Nawet jeśli zaprojektowanych wielkich reform nie uda się (od razu) uchwalić, w obywatelskich umysłach pozostanie bezcenna „wartość dodana". Przede wszystkim dowiemy się, czego chcemy i jaka jest hierarchia tych melioracyjnych potrzeb.
Organizacja takiej wspólnej rozmowy Polaków (forma, zakres, czas, „porządek obrad" itp.) zależy oczywiście od suwerennej woli gospodarza czyli Redakcji. Pozwolę sobie tylko wyrazić nadzieję, że „Rzeczpospolita" przeznaczy na debatę dużo miejsca i że teksty będą się pojawiały regularnie (odrębny dodatek?), oraz że – przynajmniej na początku, przynajmniej w jednym panoramicznym artykule – zostaną przedstawione różne główne koncepcje współczesnego państwa. Sugerowałbym też przeprowadzenie wśród onlajnowych czytelników (jeden IP – jeden głos) dobrze pomyślanej klarownej ankiety na temat obecnej Konstytucji: co nam w niej podchodzi, a co szczególnie nie zdało egzaminu?