We Lwowie zastrzelono byłego przewodniczącego ukraińskiego parlamentu

Agencja Ukrinform, nie podając nazwiska zamordowanego (o tym, że to Parubij, pisze m.in. Kyiv Post) poinformowała o zabójstwie „powszechnie znanego przedstawiciela świata polityki”. Ukraińska policja informuje, że ustala obecnie okoliczności zdarzenia. 

O tym, że zamordowany to Parubij poinformowała telewizja Suspilne. Nieco później informację tę potwierdził prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski, powołując się na raport MSW i prokuratora generalnego. „Andrij Parubij nie żyje. Moje kondolencje dla rodziny i przyjaciół. Wszystkie niezbędne siły i środki są zaangażowane w śledztwo i poszukiwania zabójcy” – napisał Zełenski. 

Policja podała, że do morderstwa doszło w dzielnicy sichowskiej. Parubij miał zginąć na miejscu w wyniku odniesionych ran. Trwają poszukiwania jego zabójcy. 

O morderstwie informuje też szef lwowskiej administracji wojskowej Maksym Kozicki. „Ofiara zmarła przed przybyciem lekarzy. Szczere kondolencje dla rodziny ofiary” – napisał Kozicki. 

Andrij Sadowy, mer Lwowa, napisał w serwisie Telegram, że znalezienie zabójcy Andrija Parubija i ustalenie wszystkich okoliczności zabójstwa to sprawa bezpieczeństwa dla Ukrainy. Jak dodał zabójstwo byłego przewodniczącego parlamentu świadczy o tym, że w kraju „nie ma absolutnie bezpiecznych miejsc”.

Rusłan Stefanczuk, przewodniczący Rady Najwyższej Ukrainy złożył kondolencje rodzinom i przyjaciołom Parubija. Określił go mianem „obrońcy ukraińskiego państwa”. Kondolencje przekazała też premier Ukrainy, Julia Swirydenko. 

Petro Poroszenko, były prezydent Ukrainy, lider partii Europejska Solidarność, do której należał Parubij,nazwał zabójstwo byłego lidera protestów na Majdanie „strzałem w serce Ukrainy”. Parubija określił mianem „swojego brata”, który zginął z rąk „złych ludzi we Lwowie”. „To akt terroru, jest sprawą honorową dla służb specjalnych i organów ścigania, by znaleźć odpowiedzialnych” - dodał Poroszenko.

Parubija wspominał też szef polskiego MSZ, Radosław Sikorski. Szef polskiej dyplomacji przypomniał w serwisie X, że Parubij pomógł Polsce ewakuować z Sewastopola konsulat po nielegalnym anektowaniu Krymu przez Rosję. „Wiadomość o jego zabójstwie we Lwowie jest wstrząsająca. Przekazuję szczere wyrazy współczucia bliskim i całemu narodowi ukrańskiemu, który stracił jednego z najlepszych swoich synów” - podkreślił.

Ukrinform, powołując się na ustalenia dziennikarza Witalija Głagola podaje, że sprawca strzelił do Parubija osiem razy. Dziennikarz, powołując się na źródła w lwowskiej policji poinformował, że polityk został zastrzelony przez mężczyznę przebranego za kuriera Glovo. Zabójca nosił czarny kask z żółtymi paskami i poruszał się na rowerze elektrycznym. 

Czytaj więcej

Plus Minus

Euromajdan. Bohaterowie i symbole ukraińskich rewolucji

Jak każdy zryw społeczny Euromajdan miał swoich bohaterów, symbole i pieśni. Jego uczestnicy żywi...

Radosław Sikorski o śmierci Andrija Parubija

Do zabójstwa Andrija Parubija odniósł się w mediach społecznościowych Radosław Sikorski. „Andrija Parubija poznałem jako komendanta Straży Majdanu, gdy jako ministrowie Trójkąta Weimarskiego negocjowaliśmy zakończenie masakry w 2014” – czytamy we wpisie wicepremiera opublikowanym w serwisie X.

„Później pomógł Polsce ewakuować nasz konsulat z Sewastopola podczas rosyjskiego Anschlussu. Wiadomość o jego zabójstwie we Lwowie jest wstrząsająca. Przekazuję szczere wyrazy współczucia bliskim i całemu narodowi ukraińskiemu, który stracił jednego z najlepszych swoich synów” – zaznaczył Sikorski. 

Zabójstwo we Lwowie: Kim był Andrij Parubij?

Urodzony w 1971 roku Parubij jako nastolatek zaangażował się w działalność opozycyjną wobec władz ZSRR. W 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego, wszedł w skład rady regionalnej obwodu lwowskiego i stworzył Socjal-Narodową Partię Ukrainy (późniejsze Ogólnoukraińskie Zjednoczenie „Swoboda”). 

W latach 1994-1998 był radnym miejskim we Lwowie. W tym czasie kierował też paramilitarną grupą związaną z założoną przez siebie partią. W 2004 roku drogi jego i tego środowiska rozeszły się. 

W 2004 roku brał udział w tzw. Pomarańczowej Rewolucji. W 2005 roku stanął na czele Związku Ludowego „Ukraińcy!”. W 2006 roku wszedł do rady obwodu lwowskiego. Z kolei w 2007 roku zdobył mandat parlamentarzysty, startując z listy Naszej Ukrainy-Ludowej Samoobrony. W 2012 roku ponownie zdobył mandat parlamentarzysty – tym razem, startując z list Batkiwszczyny.