Upoważnienie z innego szpitala również ważne

Kobieta zwróciła się do szpitala o udostępnienie jej dokumentacji medycznej, leczącej się w nim matki. Do wniosku dołączyła upoważnienie do otrzymywania informacji o stanie zdrowia i do dostępu do dokumentacji medycznej, którego udzieliła jej chora, podczas pobytu w sanatorium uzdrowiskowym. Matka kobiety do szpitala trafiła w trybie nagłym, po interwencji zespołu ratownictwa medycznego. Stwierdzono u niej pęknięcie tętniaka mózgu, wymagające natychmiastowej operacji. Lekarze stwierdzili, że stan pacjentki był bardzo ciężki.

Tajna dokumentacja

Szpital odmówił kobiecie udzielenia informacji o chorobie twierdząc, że nie ma ona ważnego upoważnienia, gdyż to przedstawione zostało udzielone w innym podmiocie leczniczym. Zdaniem placówki, oprócz danych osobowych, które muszą znaleźć się w dokumentacji pacjenta, zawiera ona oznaczenie podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, ze wskazaniem komórki organizacyjnej, w której udzielono świadczeń, opis stanu zdrowia pacjenta lub udzielonych mu świadczeń oraz datę sporządzenia. Dokumentacja medyczna musi być sporządzana odrębnie, w każdej jednostce organizacyjnej podmiotu leczniczego, jeżeli pacjentowi udzielano świadczeń medycznych w różnych miejscach tej placówki.

Szpital przypomniał, że za każdym razem, pacjent dokonuje wpisu, kogo upoważnia do uzyskiwania informacji o swoim stanie zdrowia oraz do udostępnienia dokumentacji medycznej. Zatem upoważnienie udzielone przez pacjenta w jednym podmiocie leczniczym, nie może mieć zastosowania w innym podmiocie leczniczym. Dotyczy ono przecież innych świadczeń i tylko pacjent może korzystać ze swojego uprawnienia, wskazując lub nie osoby, które jego zdaniem korzystać będą z udzielonego upoważnienia.

Zdaniem ZOZ, nie można przyjąć, że upoważnienie udzielone wiele miesięcy wcześniej, w innym placówce, gdzie udzielono zupełnie odmiennych świadczeń zdrowotnych, w innym stanie zdrowia, ma skutkować obowiązkiem uznania go za skuteczne w szpitalu. Prawa pacjenta powinny podlegać szczególnej ochronie, a lekarz zobowiązany jest do zachowania tajemnicy lekarskiej.

Dosłowny paraliż

Kobieta wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność szpitala, wnosząc o dokumentacji medycznej jej matki w formie kserokopii, w terminie siedmiu dni od dnia uprawomocnienia się wyroku.

W skardze wyjaśniła, że jej rodzicielka trafiła do ZOZ nieprzytomna. Nie była w stanie wypełnić żadnych dokumentów, a po operacji pozostawała przez długi czas w śpiączce. Obecnie przebywa już w domu wybudzona, jednak brak z nią jednak jakiegokolwiek kontaktu. Zdaniem kobiety, kontynuacja leczenia, a w szczególności rehabilitacja wymaga dostępu do dokumentacji medycznej, którą jedynym dysponentem jest szpital.

Dalej wskazała na przepisy ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, zgodnie z którymi, podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi, jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. Ustawa nie wymaga żeby było to jakieś szczególne upoważnienie. Również przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie rodzajów i zakresu dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania nie wymagają aby upoważnienie zamieszczone było w dokumentacji medycznej. Zatem, w ocenie skarżącej, może być udzielone poza szpitalem i do dokumentacji medycznej dołączone.

Kobieta dodała na koniec, że pełnomocnictwo pozostawione w sanatorium zostało udzielone stosunkowo niedawno - niecałe siedem miesięcy przed przyjęciem jej matki do szpitala. W sprawie brak dowodów na to, żeby matka, udzielając upoważnienia, myślała o korzystaniu z niego wyłącznie w sanatorium. Brak także dowodów na to, że upoważnienie odwołała.

Bezczynność szpitala

WSA wyrokiem z 28 października 2014 roku stwierdził bezczynność ZOZ i zobowiązał go do niezwłocznego wydania dokumentacji medycznej. Zdaniem sądu, upoważnienie udzielone w innym podmiocie leczniczym, bądź przed innym organem, albo w ogóle upoważnienie udzielone w jakikolwiek sposób, jeżeli zawiera tylko upoważnienie wymagane przez ustawę o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, powinno stanowić podstawę dla podmiotu leczniczego do udostępnienia osobie upoważnionej dokumentacji medycznej.

WSA wskazał, że pacjent może sporządzić oświadczenie o upoważnieniu osoby bliskiej do uzyskiwania informacji o jego stanie zdrowia i udzielonych świadczeniach zdrowotnych zarówno w ramach jak i poza dokumentacją medyczną i tylko od jego woli zależało będzie jaką treść i jaki zakres upoważnienia obejmie to oświadczenie.

Jeśli oświadczenie to przybiera najszerszą możliwą formę o upoważnieniu określonej osoby do uzyskiwania dokumentacji medycznej pacjenta, i zostanie załączone do historii określonej choroby, to niezależnie od tego, który podmiot medyczny będzie świadczeniodawcą wytwarzającym dokumentację medyczną związaną z tą chorobą, ma obowiązek respektowania takiego pisma, wskazującego upoważnioną osobę do uzyskiwania dokumentacji, zarówno za życia jak i po śmierci pacjenta (III SAB/Kr 42/14).