Czy prawica zagra na kilku fortepianach

Liderzy wystąpili na wspólnej konwencji i rozjechali się na wakacje. I choć odbyły się już rozmowy o wspólnych listach PiS, Polski Razem i Solidarnej Polski, to wciąż są sporne kwestie do załatwienia w wąskim gronie szefów ugrupowań. Tak wygląda teraz w praktyce zjednoczenie prawicy.

Ale dziś zaczyna się pierwsze posiedzenie Sejmu po wakacjach, na początku września są wybory uzupełniające do Senatu, a w listopadzie wybory samorządowe. Spora przewaga nad poobijaną aferą taśmową PO (w ostatnim sondażu IBRiS dla „Rz" dziesięciopunktowa) może być myląca. Kampanijna machina rywali dopiero się rozpędza, a jak pokazały wybory do Parlamentu Europejskiego, PiS ma problem z utrzymaniem przewagi w sondażach.

Dopiero teraz się okaże, czy obóz Jarosława Kaczyńskiego jest wzmocniony faktycznie, czy też zjednoczenie prawicy wzmacnia go tylko teoretycznie.

Hofman w defensywie

Jak w tej chwili wygląda sytuacja w samej partii? Dobrze obrazuje to publikacja na temat wakacji prezesa. Przez kilka tygodni miejsce, które wybrał Kaczyński, było owiane tajemnicą. W prasie kolorowej trwały na ten temat spekulacje, ale paparazzi nie potrafili dostarczyć odpowiednich fotografii,

Dopiero „Super Express" zdobył zdjęcia ze spływu Dunajcem, w którym uczestniczył lider opozycji. Towarzyszyło mu kilku partyjnych kolegów. Wszyscy związani z szefem partyjnych struktur Joachimem Brudzińskim.

„Wakacje Kaczyńskiego. Brudziński za sterem, Hofman za burtą" – podsumował tabloid. Sama publikacja to kolejna odsłona ocieplania wizerunku partyjnego lidera. To Brudziński odpowiada za kampanię samorządową i będzie nadawał ton w najbliższych miesiącach. Ale trudno nie doszukiwać się tu kolejnej próby sił między wpływowym posłem a partyjnym rzecznikiem prasowym.

Faktycznie Adam Hofman jest ostatnio w defensywie. Tym razem w PiS nie było publicznych rozliczeń kampanii przed eurowyborami. Ale jak mówią ci, którzy za rzecznikiem nie przepadają, odsunięcie go po cichu jest formą kary za minimalną przegraną z Platformą w eurowyborach.

– PiS zapłacił za opracowania, które pokazywały, gdzie kampania ma być najbardziej intensywna, by przynieść dobry efekt – mówi osoba znająca kulisy pracy ówczesnego sztabu. – Hofman wrzucił je do szuflady. Strategię zastąpiły doraźne walki taktyczne.

Ci, którzy spodziewają się eskalacji konfliktu, mogą być zawiedzeni. Zmiany wojny podjazdowej w bitwy na wyniszczenie nie chce przede wszystkim sam Hofman, któremu prezes daje sygnały, że odsunięcie na boczny tor nie oznacza całkowitej marginalizacji. Choćby podkreślając w jednym z ostatnich wywiadów, że nikt tak jak on nie radzi sobie z przeciwnikami w mediach.

Jednak punktem zapalnym może być kontrolowane przez Hofmana biuro prasowe. W partii słychać głosy, że doborem polityków, którzy goszczą w mediach, można sabotować kampanię lub jej pomagać. Dlatego utrzymanie biura będzie głównym celem rzecznika.

Media i program

Zdaje się jednak, że Kaczyński gdzie indziej widzi przyczynę problemów ugrupowania. Podczas rozmów o współpracy prawicy zaproponował powołanie nie tylko zespołu programowego, ale również medialnego.

Najwyraźniej lider opozycji zdaje sobie sprawę, że konkurs pomysłów jest dla jego partii dużo bardziej korzystny niż monopol jednej osoby.

Na swoim podwórku wciela to już w praktyce. Akcje, które były odpowiedzią PiS na aferę taśmową (specjalna gazetka, partyjna konwencja), organizował Brudziński. Swoje pomysły (akcja plakatowa) forsuje też poseł Marcin Mastalerek. Formalnie jest zastępcą Hofmana, a wcześniej łączyły ich dość dobre relacje (mieli nawet wspólne biuro). Ale złośliwi w PiS mówią, że w porę się od niego odciął. Nie było mu trudno zawiązać sojusz z Brudzińskim, bo to on ściągnął go do wielkiej polityki.

Współpraca prawicy może sprawić, że nie tylko wewnętrzna konkurencja będzie kształtować przekaz PiS. Kaczyński przez lata wykorzystywał do swoich celów walki partyjnych frakcji. Po kolejnych podziałach miał jednak coraz mniej wariantów do wyboru.

Stąd pewnie idea zespołu medialnego, w którym miałyby się rodzić pomysły na przekaz kampanii. Lider PiS jest jednak bogatszy o doświadczenia z przeszłości i wie, że wewnętrzna konkurencja może się przerodzić w wojnę. – Będzie chciał korzystać z pomysłów, ale nie dopuści do partyjnych tajemnic – mówi jeden z jego współpracowników.

Trudną sztuką będą też negocjacje programowe. Pogodzenie socjalnych postulatów PiS z wolnorynkowymi propozycjami Gowina może się skończyć awanturą. Ale to również szansa pokazania, jak szerokie jest spektrum poglądów prawicy.

Rozmowy na temat kolejnych obszarów współpracy przeciągają się od kilku tygodni. Do tej pory, nawet jeśli były niesnaski, nie przedostawały się do mediów. Dobrym wytłumaczeniem opóźnień był sezon urlopowy. Gdy tej wymówki zabraknie, będzie widać jak na dłoni, czy prawica potrafi grać na kilku fortepianach naraz.

Prawo i Sprawiedliwość Suwerenna Polska Polska Donald Tusk

Pozostało 85% artykułu