Świat zapomniał o Białorusi. Co na to przeciwnicy dyktatora?

Po sfałszowanych wyborach prezydenckich w sierpniu 2020 r. setki tysięcy Białorusinów wyszły na ulice swoich miast. Domagali się oni wolności. Relacjonowały to czołowe media na świecie, ale protesty stłumiono, przeciwników dyktatora wsadzono za kraty albo zmuszono do emigracji. Białoruś zniknęła z czołówek zagranicznych mediów.

Białoruskie Centrum Nowych Idei (tworzą je białoruscy niezależni eksperci przebywający w Europie) przeanalizowało publikacje, które pojawiały się na łamach 20 najważniejszych mediów w ośmiu państwach (Polska, Litwa, Ukraina, Francja, Niemcy, Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Japonia). Co ciekawe, w ścisłej czołówce pod względem ilości artykułów poświęconych Białorusi znalazła się „Rzeczpospolita”, więcej materiałów na ten temat opublikowała jedynie ukraińska agencja UNIAN.

– Po pierwsze, zainteresowanie Białorusią wciąż maleje. Pokazuje to zmniejszenie ilości artykułów, ale i bardziej powierzchowne relacjonowanie wydarzeń – pisze szefowa Centrum Nowych Idei Lesia Rudnik, białoruska politolog i doktorantka Uniwersytetu w Karlstad.

Czytaj więcej

Społeczeństwo

Pod rządami dyktatora Białoruś się wyludnia. Dokąd uciekają młodzi ludzie?

Przez reżim Łukaszenki z kraju uciekły setki tysięcy zdolnych i wykształconych Białorusinów. Wielu z nich na nowo układa swoje życie w Polsce.

Światowe media wspominały o Białorusi przeważnie w kontekście wojny Rosji z Ukrainą (37 proc.), materiałach poświęconych tematyce geopolitycznej (21 proc.) oraz sportu (11 proc.). Sytuacji wewnątrz Białorusi poświęcono jedynie 5 proc. publikacji.

Dla wielu mediów na świecie urzędujący od 1994 r. Aleksander Łukaszenko wciąż jest „prezydentem”. Tak był przedstawiany w ponad 90 proc. publikacji o Białorusi w Japonii, ale też w Stanach Zjednoczonych (63 proc.), Francji (69 proc.) czy Wielkiej Brytanii (52 proc.). Znacznie częściej uwagę światowych mediów przyciągał dyktator (jego nazwisko pojawiło się w 30 proc. publikacji) aniżeli przebywająca od sierpnia 2020 r. na Litwie liderka wolnej Białorusi Swiatłana Cichanouska (wspominano o niej jedynie w 5 proc. materiałów). Czołowe media na świecie prawie nie wspominają o walczących po stronie Ukrainy białoruskich ochotnikach (z Pułku Kalinowskiego i innych), nie interesują się też losem białoruskich więźniów politycznych (a jest ich na Białorusi ponad 1400).

Białoruś odeszła na drugi plan. Zmęczenie Zachodu

– Niejeden kraj przerabiał to w swojej historii. Politycy interesują się tym, o czym piszą media. A media już mniej interesują się nawet Ukrainą, gdzie wciąż przelewa się krew. Trwa pełzająca okupacja Białorusi przez Rosję. Niestety, białoruscy demokraci, którzy musieli opuścić kraj, nie są w stanie zmienić tej sytuacji. Nikt nie wie, jak obalić krwawą dyktaturę Łukaszenki – mówi „Rzeczpospolitej” Aleksander Milinkiewicz, weteran białoruskiej opozycji demokratycznej przebywający obecnie w Polsce.

Czytaj więcej

Konflikty zbrojne

Białoruś. Nowa doktryna przewiduje użycie broni nuklearnej. Z powodu "gróźb Polski"

We wtorek 16 stycznia białoruski minister obrony Wiktor Chrenin zapowiedział, że rząd przedstawi nową doktrynę wojskową, która po raz pierwszy zakłada użycie broni nuklearnej.

– Dlaczego temat białoruski odszedł na drugi plan? Bo Zachód jest zmęczony i bezradny wobec reżimu Łukaszenki. Sankcje problemu nie rozwiązały, nawet więźniów politycznych nie uwolniono – dodaje. Jak twierdzi, pragnący wolności Białorusini nie powinni liczyć na to, że „ktoś za nich coś zmieni w ich kraju”.

Już w przyszłym roku odbędą się kolejne „wybory prezydenckie” Łukaszenki i dyktator prawdopodobnie przygotowuje się do swojej już siódmej z rzędu kadencji. Mieszkający w Warszawie niezależny białoruski politolog Paweł Usow uważa, że demokratyczne siły Białorusi powinny się do tego poważnie przygotować.

Opozycja słabnie, Łukaszenko szykuje się na siódmą kadencję

– Łukaszenko będzie chciał zademonstrować, że przetrwał te pięć lat, wzmocnił swoją pozycję i utrzymał władzę. I co na to odpowiedzą jego przeciwnicy? – mówi „Rzeczpospolitej” Usow. – Mamy natomiast głęboki kryzys wewnątrz opozycji demokratycznej, słabnącą pozycję Swiatłany Cichanouskiej i malejące zaufanie wobec jej otoczenia. Już teraz jej biuro powinno mieć strategię na 2025 r., ale jej nie mają.