Dwuznaczna gra Seulu z Kijowem

Odmowa pomocy dla Ukrainy przez Koreę Południową jest tym bardziej problematyczna, że kraj pośrednio zarabia krocie na rosyjskiej inwazji. Inaczej niż państwa zachodniej Europy, po zakończeniu zimnej wojny Seul nie sięgnął po „dywidendę pokoju”. Ze względu na nieprzewidywalnego sąsiada na północy kraj nadal mocno inwestował w siły zbrojne. To pozwoliło na rozwój lokalnego przemysłu zbrojnego. I kiedy w 2022 roku w Europie czy Ameryce trudno było szukać wolnych mocy produkcyjnych, Korea Południowa oferowała od razu dostawy uzbrojenia. Jak podaje „New York Times”, tylko w 2022 roku sprzedaż za granicą koreańskiego sprzętu dla wojska poszybowała o 140 proc., do 17,3 mld dol., z czego – zdaniem gazety –12,4 mld dol. stanowią kontrakty na dostawy m.in. hałubic, czołgów, samolotów i wyrzutni rakietowych dla Polski. To powoduje, że ogłoszony przez Yoon Suk-yeola program przekształcenia kraju w czwartego eksportera broni (po USA, Rosji i Francji) do 2027 roku może się zmaterializować dużo wcześniej.

Wspólne wartości

Jang Sung-min podkreśla, że nie tylko szybkość dostaw i jakość koreańskiego sprzętu zdecydowały o powiązaniach Polski i Korei Południowej. „Łączy nas więcej, niż można by sądzić. Mamy podobną historię: oba nasz kraje straciły niepodległość. W połowie XX wieku i Polska, i Korea Południowa musiały odbudowywać państwo po straszliwych wojnach. Oba nasze kraje sąsiadują z Rosją, gdy idzie o nas – poprzez Koreę Północną, która jest częścią Półwyspu Koreańskiego, gdy idzie o was – przez obwód kaliningradzki. Dodatkowo mamy drugiego groźnego sąsiada, Chiny. Polska też miała trudną historię w relacjach z Niemcami, dziś sojusznikiem w NATO i Unii. Bronimy ponadto wspólnych wartości: pokoju, demokracji, rządów prawa” – tłumaczy Jang Sung Min.

Jednak podczas gdy Polska ma problemy z rządami prawa czy wolnością mediów, w Korei Południowej wątpliwości wzbudzają powiązania korupcyjne klasy politycznej z wielkimi grupami przemysłowymi, czebolami. Z ich powodu na wieloletnie kary więzienia zostali skazani prezydenci Park Geun-hye i Lee Myung-bak (Yoon Suk-yeol skorzystał wobec obojga z prawa łaski). „Korupcja jest rozpowszechniona na całym świecie, ale nie na całym świecie byli prezydenci są z niej rozliczani. To pokazuje, jak surowo w naszym kraju walczy się z przekupstwem. Yoon Suk-yeol ułaskawił swoich poprzedników, bo uznał, że w ten sposób przełamie podziały w naszym społeczeństwie. To była dla niego trudna decyzja, mógł za nią zapłacić wysoką, polityczną cenę. Uznał jednak, że tak będzie dobrze dla kraju” – tłumaczy Jang Sung-min. I dodaje: „Yoon Suk-yeol był prokuratorem generalnym, dla którego rządy prawa zawsze były priorytetem. Nie chodzi więc o typowego polityka. Jego doradcy czasem mówią mu, że dla dobra sprawy trzeba sięgać po populistyczne metody, ale on to odrzuca”.

Jednak Korea Południowa prowadzi subtelną grę nie tylko z Kijowem i Moskwą, ale także Pekinem i Waszyngtonem. Chiny są fundamentalnym partnerem handlowym Seulu. Mają też przemożny wpływ na zachowanie północnokoreańskiego dyktatora. W Seulu można więc usłyszeć, że gdyby Xi Jinping zdecydował się na inwazję Tajwanu, nie jest przesądzone, czy Korea Południowa przyszłaby z pomocą wyspie. – Musielibyśmy się zastanowić. Z jednej strony wiąże nas sojusz z Ameryką, ale z drugiej Chiny są dla nas niezwykle ważnym partnerem gospodarczym – mówią prosząc o zachowanie anonimowości nasi rozmówcy.