Podkreśliła ona, że kredytobiorca otrzymał w przeszłości określoną kwotę pieniędzy pod warunkiem jej zwrotu w ustalonym w umowie terminie. Umorzona kwota należności głównej podlega zatem opodatkowaniu jako przychód z innych źródeł.
Izba wskazała, że odmiennie należy traktować odsetki od kredytu. Ich wysokość i zasady oraz terminy spłaty określone są w umowie między klientem a bankiem. Zmiana tych warunków, mieszcząca się w zasadzie swobody kształtowania umów, nie wywołuje skutków podatkowych. Dotyczy to zarówno odsetek od kredytu za okres po zmianie warunków ich naliczania, jak i wcześniejszych, ale tylko wtedy, gdy w dniu zmiany ich termin płatności jeszcze nie nastąpił (odsetki należne, ale niewymagalne).
Jeszcze inaczej należy traktować umorzenie niezapłaconych odsetek, których termin płatności upłynął. Jest to przysporzenie powodujące powstanie dochodu podlegającego opodatkowaniu i powinno być wykazane w PIT-8C. Tak należy je traktować, gdy chodzi o kredyt zaciągnięty przez podatnika nieprowadzącego działalności gospodarczej lub osobę, która prowadząc firmę, zaciągnęła kredyt konsumpcyjny na cele z nią niezwiązane. Dotyczy to zarówno odsetek skapitalizowanych (które faktycznie stają się kwotą długu), jak i odsetek wymagalnych, czyli takich, których termin płatności upłynął.
Izba odniosła się także do problemu tzw. karnych odsetek, czyli przypadających od nieterminowo regulowanych zobowiązań wynikających z umowy. Jeżeli umowa kredytowa jednoznacznie określa zasady naliczania podwyższonych odsetek od nieterminowych spłat rat kredytu i wiąże nimi strony, to należy je traktować tak jak odsetki wymagalne. Gdy natomiast bankowi przysługuje jednostronne prawo naliczenia odsetek, z którego może, ale nie musi skorzystać, to odstąpienie od tego prawa nie stanowi przysporzenia dla kredytobiorcy.
Także odstąpienie przez wierzyciela od dochodzenia odsetek należnych na podstawie art. 481 § 2 i 482 kodeksu cywilnego nie wywołuje skutków podatkowych, gdyż przepisy te jedynie dają prawo ich dochodzenia. Nieskorzystanie z niego przez wierzyciela nie stanowi więc przysporzenia dla dłużnika.
