Niepieniężna forma dywidendy jest opodatkowana

Wypłata dywidendy w formie przeniesienia na wspólników prawa własności nieruchomości spowoduje powstanie przychodu po stronie spółki

Aktualizacja: 04.02.2010 03:37 Publikacja: 04.02.2010 02:00

Red

[b]Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 28 października 2009 r. (IBPBI/2/423-897/09/AP). [/b]

Spółka z o.o. dysponuje niepodzielonym zyskiem z lat ubiegłych, który chciałaby wypłacić wspólnikom. Aby nie utracić płynności finansowej, zamierza wypłacić dywidendę w formie rzeczowej, tzn. przekazując wspólnikom prawo własności nieruchomości.

Jej zdaniem wypłata dywidendy będzie neutralna podatkowo, bo wartość rynkowa aktywów spółki nie wzrośnie. W opinii spółki do tej czynności nie będzie miał zastosowania art. 14 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link], określający warunki wpływające na sposób ustalania przychodów z odpłatnego zbycia praw i nieruchomości, jako że przepis ten odnosi się do umów, w których występuje cena, natomiast przy wypłacie dywidendy nie dochodzi do jej określenia.

Organ podatkowy nie zgodził się z tym i stwierdził, że o ile wypłata dywidendy w formie gotówki byłaby dla spółki neutralna podatkowo, o tyle przeniesienie prawa własności nieruchomości już nie.

Tym samym podjęcie uchwały zgromadzenia wspólników o wypłacie zysku w formie niepieniężnej spowoduje powstanie wierzytelności po stronie wspólników. Przekazując nieruchomość, spółka zwolni się z długu, co spowoduje powstanie przychodu na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o CIT.

Powołując się na zasadę równego traktowania podatników, izba stwierdziła że gdyby taka wypłata dywidendy nie stanowiła przychodu dla spółki, byłoby to uprzywilejowanie podatników w stosunku do tych, którzy najpierw sprzedają nieruchomości (a w związku z tym płacą CIT) a następnie regulują swoje zobowiązania z tytułu dywidend.

[i]Autor jest konsultantantem w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Witold Adamowicz menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers[/b]

Argumentację izby skarbowej należy uznać za nieprawidłową. Przede wszystkim pod przykrywką argumentów o nierównym traktowaniu podatników zastosowano niedopuszczalną w prawie podatkowym analogię.

Zdaniem izby skarbowej podtrzymanie stanowiska podatnika spowodowałoby, że firma, która najpierw dokonuje sprzedaży nieruchomości a następnie wypłaca dywidendę w gotówce, byłaby opodatkowana CIT, natomiast firma, która przeniosłaby własność nieruchomości w formie dywidendy, nie osiągnęłaby żadnego przychodu.

Izba stwierdziła, że dywidendę rzeczową należy traktować tak jak transakcje sprzedaży rzeczy oraz późniejszej wypłaty gotówki.

Można wskazać wiele przykładów transakcji gospodarczych, które prowadzą do tego samego celu biznesowego, natomiast mają odmienne skutki podatkowe. Prawo do kształtowania operacji gospodarczych w sposób korzystny dla podatnika zostało potwierdzone w wielu wyrokach sądowych i nie można wymagać od spółek, aby mając możliwość wyboru korzystniejszego scenariusza wybierały opcję mniej korzystną.

Za nieprawidłowe należy uznać również zrównanie wypłaty dywidendy rzeczowej ze zbyciem. Prawo do otrzymania dywidendy jest korporacyjnym prawem wspólników i to oni mogą zadecydować o formie jej wypłaty (gotówkowej bądź rzeczowej).

Nie można zatem twierdzić, że właścicielska decyzja o przeniesieniu własności środka trwałego jako dywidendy jest tożsama ze zbyciem go przez spółkę.

Na gruncie tych błędnych założeń izba stwierdziła, że do wypłaty dywidendy rzeczowej należy stosować odpowiednio art. 14 ustawy o CIT. Moim zdaniem na poparcie zasługuje stanowisko spółki, że przepis ten nie ma zastosowania w tej sytuacji, bo nie mamy do czynienia ani z odpłatnym zbyciem, ani z ceną, ani z jakąkolwiek umową określającą tę cenę (uchwały o wypłacie dywidendy nie można utożsamić z umową w rozumieniu art. 14 ustawy o CIT).

Spółka argumentowała, że do wypłaty dywidendy rzeczowej należy zastosować konstrukcję datio in solutum. Jej zdaniem nastąpi zaspokojenie świadczenia pieniężnego przez wydanie nieruchomości. Jest to niebezpieczna argumentacja, bo ze względu na charakter konstrukcji datio in solutum, polegającej na zwolnieniu się z zobowiązania przez inne świadczenie, istniałoby ryzyko opodatkowania takiej transakcji na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ustawy o CIT (umorzone zobowiązanie).

Moim zdaniem gdy uchwała o podziale zysku bezpośrednio określa formę wypłaty dywidendy jako rzeczową, nie mamy do czynienia z konstrukcją datio in solutum, bowiem zobowiązanie istnieje od razu w formie niepieniężnej. Z tego względu należy uznać, że wypłata dywidendy rzeczowej powinna być neutralna podatkowo dla spółki.[/ramka]

Konsumenci
Pozew grupowy oszukanych na pompy ciepła. Sąd wydał zabezpieczenie
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Prawo dla Ciebie
PiS wygrywa w Sądzie Najwyższym. Uchwała PKW o rozliczeniu kampanii uchylona
W sądzie i w urzędzie
Już za trzy tygodnie list polecony z urzędu przyjdzie on-line
Dane osobowe
Rekord wyłudzeń kredytów. Eksperci ostrzegają: będzie jeszcze więcej
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Prawnicy
Ewa Wrzosek musi odejść. Uderzyła publicznie w ministra Bodnara