Aktualizacja: 21.06.2019 23:10 Publikacja: 21.06.2019 10:00
To nie jest prawdziwe pobojowisko, lecz instalacja artystyczna, do której stworzenia wykorzystano jednak prawdziwy izraelski sprzęt wojskowy
Foto: Hubert Kozieł
Hezbollah, czyli szyicka Partia Boga, ma opinię jednej z najpotężniejszych organizacji terrorystycznych na świecie. Tak przynajmniej klasyfikują ją rządy Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii, Kanady, Izraela oraz kilku innych państw. Sami członkowie Hezbollahu oczywiście nigdy nie określają się mianem terrorystów, ale od chwili powstania w 1982 r. organizacja ma na koncie wiele aktów terroru: wysadzenie koszar amerykańskich i francuskich sił pokojowych w Bejrucie, zamachy na ambasadę USA w libańskiej stolicy, porwania zakładników z krajów zachodnich i wiele innych. Co więcej, Izrael ponosił w konfliktach z nią kompromitujące porażki. Hezbollah mocno przyczynił się też do pokonania dżihadystycznych rebeliantów w Syrii. Obecnie dysponuje większą siłą bojową niż niejedna europejska armia. W Libanie wchodzi w skład rządu będącego szeroką koalicją wszystkich sił politycznych, które ostro walczyły ze sobą w ostatnich dekadach, i jednocześnie prowadzi na ogromną skalę pracę u podstaw wśród ludności szyickiej. Organizuje szpitale i szkoły oraz udziela pomocy społecznej.
Czy Europa uczestniczy w rewolucji AI? W jaki sposób Stary Kontynent może skorzystać na rozwiązaniach opartych o sztuczną inteligencję? Czy unijne prawodawstwo sprzyja wdrażaniu innowacji?
„Psy gończe” Joanny Ufnalskiej miały wszystko, aby stać się hitem. Dlaczego tak się nie stało?
W „Miastach marzeń” gracze rozbudowują metropolię… trudem robotniczych rąk.
Spektakl „Kochany, najukochańszy” powstał z miłości do twórczości Wiesława Myśliwskiego.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Choć nie znamy jego prawdziwej skali, występuje wszędzie i dotyka wszystkich.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
