Co Giedroyc zawdzięcza Putinowi
Czy trzeba było aż Putina, żebyśmy sięgnęli na nowo do prawd Giedroycia, w tym tej, że wszelkie teorie o trwałym pokoju i bezpieczeństwie bądź „stabilizacji" traktować trzeba jako wyraz nieodpowiedzialności?
Jerzy Giedroyc – patron Nagrody „Rzeczpospolitej” – wyróżnienia przyznawanego od 2001 roku za zasługi na rzecz polskiej racji stanu
Kiedy 15 lat temu, 14 września 2000 r., w Maisons-Laffitte pod Paryżem zmarł Jerzy Giedroyc, widziano w nim przede wszystkim twórcę i Redaktora „Kultury", czyli wydawcę pisma i książek wpływających na sposób myślenia oraz postawy. Składano hołd osobie, za sprawą której zapobiegliwości i determinacji w obiegu znalazły się pomysły przyczyniające się do erozji realnego socjalizmu.
„Kultura", której pierwszy numer wyszedł w czerwcu 1947 r., była jedynym spośród wielu wydawanych na emigracji pism, które od początku docierało do kraju bez względu na zakazy, cenzurę i konfiskaty. Za sprawą pasji, odwagi i kompetencji politycznych Giedroycia jego miesięcznik potrafił wchodzić w kontakt z rzeczywistością, to znaczy w sposób dający szansę powodzenia formułować przesłanie uwzględniające wymogi współczesności i dostosowywać się do okoliczności politycznych bez rezygnacji z przekonań.
Pozostało jeszcze 87% artykułu
