9 zł za pierwszy miesiąc czytania RP.PL
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.
„Szkice warszawskie”: Odcienie miasta
Wielkie miasto to nie tylko kompleks gmachów, ulic, placów i mostów. Wielkie miasto, a właściwie każde miasto, które ma swoją historię, to przede wszystkim kompleks myśli i uczuć, wspomnień i czynów ludzi, którzy w nim mieszkają i mieszkali" – napisał Paweł Hertz (1918–2001) w eseju „Moja dzielnica".
Paweł Hertz, „Szkice warszawskie”, Muzeum Warszawy, Warszawa 2016
W sierpniowe dni, kiedy wspominamy wielkie i tragiczne dni Warszawy, warto się zagłębić w „Szkice warszawskie" Hertza i wraz tym pisarzem, edytorem i wychowankiem warszawskiego gimnazjum Reja odbyć przechadzkę po jego ukochanych miejscach.
Ulica Hipoteczna, gdzie mieszkał przed wojną, Nowy Świat, przy którym znajdowało się jego powojenne mieszkanie, Ogród Botaniczny i Saski, plac Teatralny z ulicą Senatorską i stojącym przy niej kościołem św. Antoniego. Wymieniać można dłużej, ale każde spojrzenie Hertza na warszawskie uliczki, zaułki i place ma wymiar szczególny: jest wypełnione czułością i zadumą nad przemijaniem formy i trwaniem treści, która jest ulotną istotą tego niezwykłego i tajemniczego miasta nad Wisłą. Poznać ją mogą tylko ci, dla których życie w Warszawie ma charakter bezustannej medytacji nad czasem i miejscem.
