„Reżim” z Kate Winslet. Putin, Trump, Le Pen i Rasputin w jednym

Patrząc z perspektywy podobieństw do rzeczywistości, czyli aluzyjności, otrzymaliśmy w pierwszym odcinku obrotowy rebus, który, gdy coś nazwiemy, pokazuje coś innego. I tak przez cały odcinek. Zabawa w zgadywankę trwa.

Z jednej strony to satyra pisana i grana grubą kreską, z drugiej coś miałkiego i oczywistego, co na końcu zaskakuje, czyli wciąga. A raczej zaciekawia. Pierwsze pytanie, jakie się ciśnie na usta: gdzie to jest?

„Reżim” z Kate Winslet kręcono w Wiedniu

Zdjęcia były kręcone w cesarskim pałacu letnim w wiedeńskim Schonbrunn, obwieszonym flagami reżimu, ale perspektywa za pałacem jest jak w Monachium – alpejska. Choć może podobne widoki są w Bułgarii czy Rumunii.

Czytaj więcej

Plus Minus

Jodie Foster. Od cudownego dziecka do ikony kina

W 1976 roku, jako trzynastolatka, przyjechała do Cannes z filmem Martina Scorsese „Taksówkarz". 4...

To trochę jak w „Ubu królu” (Polska, czyli nigdzie): na pewno kraj w Europie Środkowo-Wschodniej.

Na pewno poza UE i NATO. A jednak prowadzi biznesy z USA, które tolerują reżim, inwigilację obywateli i topienie we krwi górniczych demonstracji, ponieważ kraj kanclerki Eleny Vernham (Kate Winslet) ma kobalt, pozyskiwany dotąd z Chin, a pandemia przerwała łańcuchy dostaw.

Vernham, lekarka z prowincjonalnego Rinburga, mało liczącą się partyjkę ojca rozwinęła w potęgę i pokonała „neomarskistowskiego” kanclerza Keplingera (w tej roli zobaczymy Hugh Granta) i jego „bandę złodziei”.

Antylewacki reżim właśnie świętuje siedmiolecie zwycięstwo, zaś kanclerka fałszuje śpiewając na party. Ma więc ambicje koncertowe jak Billy Clinton. Panicznie boi się choroby – jak Putin. Odwiedza leżącego w sarkofagu, zabalsowanego ojca, który zaczyna się rozkładać – jak Lenin.

Jednocześnie wypomina ojcu brak wiary – może jak Marine Le Penn swojemu ojcu, założycielowi Zjednoczenia Narodowego.

Kate Winslet bełkocze jak Trump

Pani Kanclerz przypomina też bełkotliwą frazeologią Trumpa. Każdego po trochu, czyli wszystkich.