[b]Sąd Najwyższy w uchwale (sygn. III CZp 57/09)[/b] uznał, że żądanie takiej organizacji, by producent czy importer udzielił jej informacji koniecznych do określania tych opłat, sąd rozpatruje w procesie.
Do wpłat, w wysokości nieprzekraczającej 3 proc. kwoty należnej za sprzedaż kserokopiarek, zobowiązuje producentów i importerów art. 20 ust. 1 pkt 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C91BAD12EABC4AE4615AAB7E1B5F335A?id=181883]ustawy z 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych[/link] (pr. aut.).
Do takich samych wpłat zobowiązani są m.in. producenci magnetofonów, magnetowidów oraz płyt, kaset, dysków służących do nagrywania utworów do własnego użytku. Wszystkie te wpłaty organizacje zbiorowego zarządzania pobierają na rzecz twórców, artystów wykonawców, producentów fonogramów i wideogramów oraz wydawców.
Taką organizacją uprawnioną do pobierania na rzecz twórców jest Stowarzyszenie Zbiorowego Zarządzania Prawami Autorskimi Twórców Dzieł Naukowych i Technicznych Kopipol w Kielcach. Stowarzyszenie to zwróciło się do sądu o zobowiązanie Anny Z. do udzielenia informacji o sprowadzonych do Polski i sprzedanych urządzeniach reprograficznych za okres od 1 września 1998 r., tj. za dziesięć lat wstecz, oraz do przekazania dokumentów z tym związanych. Do takiego żądania uprawnia te organizacje art. 105 ust. 2 pr. aut., a Kopipol miał zamiar wystąpić przeciwko Annie Z. o wpłaty przewidziane w art. 20 pr. aut.
Sąd I instancji potraktował to żądanie jako wniosek o udzielenie zabezpieczenia majątkowego. Uwzględnił je co do informacji za okres od 12 sierpnia 2003 r. do 31 lipca 2008 r., a oddalił co do pozostałego okresu. 12 sierpnia 2003 r. weszło w życie obowiązujące dziś rozporządzenie określające urządzenia, z którymi łączy się obowiązek wpłat.
