Natomiast wydatki za stronę zwolnioną od kosztów sądowych z mocy prawa wykładane są z części budżetu sądu administracyjnego, w zakresie tego zwolnienia. Sprawy, o których mowa, wymienia art. 239 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=166935]prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[/link]. Ustawodawca zwolnił z obowiązku uiszczenia kosztów sądowych m.in. skarżących w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej.
Skarga W.S. na decyzję SKO w sprawie odmowy przyznania świadczeń pieniężnych jest sprawą z zakresu pomocy społecznej. W rezultacie wnioskodawczyni jest z mocy prawa zwolniona z obowiązku ponoszenia wszelkich kosztów sądowych.
Ponieważ w tej sprawie nie istnieje obowiązek ponoszenia przez W.S. kosztów sądowych, jej wniosek sąd uznał za bezprzedmiotowy. Dalszą konsekwencją jest konieczność umorzenia postępowania w sprawie przyznania prawa pomocy w granicach zniesienia opłat sądowych i wydatków.
[b]Ze względu na ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych oraz granice wniosku o prawo pomocy obejmujące ustanowienie fachowego pełnomocnika W.S. powinna wykazać, że spełnia przesłanki przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym.[/b] Przesłanki te zostały ustalone przez ustawodawcę w treści art. 246 § 1 pkt 2 prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zgodnie z nim prawo pomocy w zakresie częściowym powinna otrzymać strona, która wykaże, że choćby częściowe pokrycie kosztów postępowania sądowego spowodowałoby uszczerbek na poziomie utrzymania strony oraz jej rodziny. Obowiązek wykazania takiego stanu ciąży na żądającym pomocy.
Działania z urzędu polegające na wzywaniu do nadesłania i badaniu dodatkowych dokumentów i informacji są dopuszczalne, o ile wniosek strony będzie wzbudzał wątpliwości lub będzie zawierał istotne dla jego rozstrzygnięcia braki.
