Paweł W. od 2000 r. odsiaduje karę 15 lat pozbawienia wolności za zabójstwo. Od Skarbu Państwa domagał się zadośćuczynienia za przebywanie w przepełnionych celach pozbawionych należytych warunków sanitarnych.
Sąd Okręgowy w Siedlcach oddalił jego roszczenie. Potwierdził wprawdzie, że przebywał w przepełnionych celach o powierzchni mniejszej niż norma określona w art. 110 par. 2 KKW (3 mkw. na jednego osadzonego). Uznał jednak, że cele zagęszczano na podstawie zarządzeń dyrektora ZK w Siedlcach. Miało to charakter tymczasowy i nie można uznać, aby specjalnie utrudniało Pawłowi W. odbywanie kary. Brak zaś ciepłej wody w celi czy kącik sanitarny przesłonięty parawanem o wysokości 1,6 m nie spełnia wprawdzie wszystkich warunków wykonywania czynności higienicznych, nie można jednak uznać, że odbiega drastycznie od warunków mieszkaniowych dużej części społeczeństwa, a tym samym, że ma na celu świadome dokuczenie czy poniżenie osadzonego.
Sąd Apelacyjny w Lublinie częściowo uwzględnił roszczenie skazanego (sygnatura akt I ACa 8/11)
. Pod uwagę wziął to, że Paweł W. od października 2008 r. odbywał karę w jedynym nieodremontowanym pawilonie i nawet przejściowo nie był kierowany – choć istniała taka obiektywna możliwość – do pawilonów wyremontowanych, z zabudowanymi kącikami sanitarnymi, wyposażonymi w ciepłą i zimną wodę.
Długotrwałe odbywanie kary w takich warunkach narażało Pawła W. na dolegliwości wykraczające poza nieuniknione cierpienie wpisane w odbywanie kary pozbawienia wolności.
