Od usługi assistance trzeba naliczyć VAT

VAT jest podatkiem powszechnym, a wyjątków od reguły nie można interpretować rozszerzająco.

Tak orzekł WSA w Poznaniu 1 grudnia 2011 r. (I SA/Po 559/11).

Spółka ma podpisane umowy z zakładami ubezpieczeniowymi, dla których świadczy usługi assistance. We wniosku o wydanie interpretacji przepisów podatkowych pytała, czy w świetle nowelizacji art. 43 ust. 13 ustawy o VAT świadczenie takiej kompleksowej usługi pomocy drogowej nadal będzie korzystało ze zwolnienia z VAT.

Przywołany przepis w powiązaniu z art. 43 ust. 1 pkt 37 zwalnia z podatku również usługi stanowiące element usługi ubezpieczeniowej, usługi reasekuracyjnej i usługi pośrednictwa w świadczeniu usług ubezpieczeniowych i reasekuracyjnych, a także usługi świadczonej przez ubezpieczającego w zakresie zawieranych przez niego umów ubezpieczenia na cudzy rachunek, z wyłączeniem zbywania praw nabytych w związku z wykonywaniem umów ubezpieczenia i umów reasekuracji, który to element sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej.

W ocenie skarżącej usługi assistance, czyli wypłacanie świadczeń w naturze, są elementem usługi ubezpieczeniowej. Stanowią odrębną całość, są charakterystyczne i niezbędne do świadczenia usług ubezpieczeniowych, bo zaspokajają roszczenia klienta.

Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Jego zdaniem usługi assistance nie spełniają wszystkich warunków zwolnienia, bo nie są właściwe do świadczenia usługi zwolnionej.

Sąd oddalił skargę spółki, podkreślając, że zgodnie z art. 84 konstytucji każdy jest obowiązany do ponoszenia podatków określonych w ustawie. VAT jest podatkiem powszechnym. Ze zwolnienia korzystają tylko usługi ubezpieczeniowe, jest to wyjątek od zasady powszechności opodatkowania i nie można go rozszerzać.

Ustawa z 23 maja 2003 r. o działalności ubezpieczeniowej

nie wymienia usług assistance jako czynności ubezpieczeniowych.

—Klaudia Kurzawińska współpracowniczka Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Krzysztof Wilk

Komentuje Krzysztof Wilk, starszy menedżer w Dziale Podatków Pośrednich Deloitte (biuro w Warszawie)

Jednym z argumentów sądu przywołanych w ustnym uzasadnieniu wyroku, wskazujących na opodatkowanie VAT usług assistance, jest zasada, że przepisów o zwolnieniach podatkowych nie można interpretować rozszerzająco.

Sąd stwierdza ponadto, że usługi assistance nie są wymienione w katalogu czynności ubezpieczeniowych wskazanych w ustawie o działalności ubezpieczeniowej.

O ile pierwszy z argumentów jest niepodważalny, o tyle drugi – dyskusyjny. Jedną z czynności ubezpieczeniowych jest bowiem wypłacanie odszkodowań i innych świadczeń należnych z tytułu umów ubezpieczenia. Usługi assistance mają na celu zadośćuczynienie roszczeniom zgłaszanym przez ubezpieczonych w ramach ubezpieczeń majątkowych. Z tego względu należy potraktować je jako rodzaj świadczenia należnego ubezpieczonemu z tytułu umowy ubezpieczenia.

Co jednak bardziej istotne, niezależnie od powyższego, przepisy o VAT obowiązujące od 1 stycznia 2011 r. wprowadziły zwolnienie dla usług będących elementem usługi ubezpieczeniowej, które same stanowią odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi ubezpieczeniowej.

Niewątpliwie usługi assistance stanowią odrębną całość, jako że często, tak jak w komentowanej sprawie, wykonywane są przez inne podmioty niż ubezpieczyciele. Są też niezbędne (konieczne dla prawidłowego wykonania) i właściwe (charakterystyczne) do świadczenia czynności ubezpieczeniowych.