Bony towarowe z zfśs nie po równo

Takie stanowisko potwierdził [b]Sąd Najwyższy w wyroku z 16 września 2009 r. (I UK 121/09).[/b]

Przypomniał, że pomoc z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (zfśs) musi być uzależniona od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej pracownika.

Jeżeli wszyscy otrzymali bony towarowe o jednakowej wartości, to trzeba je ocenić jako świadczenie dodatkowe pracodawcy, które powinno być wypłacane ze środków obrotowych firmy.

Bony towarowe niemające charakteru socjalnego stanowią natomiast przychód pracownika w rozumieniu art. 12 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (DzU z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.).[/link] Ten przychód jest podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

[srodtytul]Według kryterium socjalnego [/srodtytul]

Dysponowanie środkami przeznaczonymi na działalność socjalną ma się odbywać według tzw. kryterium socjalnego. Mianowicie przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z funduszu socjalnego uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z funduszu. Jest to wymóg w zasadzie bezwzględny i ma zastosowanie do każdorazowo przyznawanych świadczeń.

[ramka][b]Na co mogą być przeznaczone środki[/b]

Działalność socjalna to usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku, działalności kulturalno-oświatowej, sportowo-rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, przedszkolach i innych form wychowania przedszkolnego, udzielanie pomocy materialnej rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Tak stanowi art. 2 pkt 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=34B8CE60E3E447ECA4EE9197D1B66C08?id=74017]ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.)[/link]. [/ramka]

Nie można patrzeć na pomoc dla zatrudnionych globalnie, np. w skali roku porównywać, kto dostał mniej, a kto więcej. Każde pojedyncze świadczenie powinno być dostosowane do sytuacji pracownika. Istotą bowiem pomocy socjalnej jest to, aby trafiała do najbardziej potrzebujących.

Jeśli zatem na święta wszyscy dostaną prezenty tej samej wartości, bez rozróżnienia, czy jest to dyrektor, czy portiernie, będą one uznane za świadczenia socjalne, lecz za dodatkowe świadczenie ze strony firmy. Skoro tak, nie będą mogły korzystać z przywilejów, jakie należą się świadczeniom socjalnym.

[srodtytul]Skutki braku rozróżnienia [/srodtytul]

Wypłata świadczenia będącego dodatkowym przychodem pracownika rodzić więc musi obowiązek odprowadzenia od niego wszystkich należnych składek.

Nawet jeśli w regulaminie funduszu pracodawca zapisze, że można w określonych sytuacjach dać pracownikom po równo, takie postanowienie nie będzie miało znaczenia. Szef nie może bowiem podważać wewnętrznymi uregulowaniami przepisów ustawy i wypaczać tym samym jej celu.

[ramka][b]Przykład[/b]

Szef firmy wypłacił na Boże Narodzenie wszystkim pracownikom bony towarowe o wartości po 200 zł każdy. Gdy ZUS upomniał się o zaległe składki, pracodawca bronił się, że świadczenia pochodziły z zfśs, a ponadto nie wypłacał różnych kwot, bo nie chciał unaoczniać dysproporcji w stanie majątkowym podwładnych.

Jego argumenty nie przyniosą skutku ze względu na stanowcze brzmienie przepisów. Skoro istotą świadczeń socjalnych jest ich różnicowanie, to jego brak prowadzić musi do wniosku, że te świadczenia do socjalnych nie należą.[/ramka]