[b]Nie.[/b] Zasady przyznawania jednorazowej zapomogi z tytułu urodzenia dziecka określają przepisy [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3BD224771754ABFA56C506E9A4ACA344?id=182545]ustawy o świadczeniach rodzinnych[/link]. Zgodnie z treścią jej art. 22a rada gminy może w drodze uchwały przyznać zamieszkałym na terenie jej działania osobom jednorazową zapomogę z tytułu urodzenia dziecka. Szczegółowe zasady udzielania tej zapomogi określa uchwała rady, z tym że z tytułu urodzenia jednego dziecka może zostać przyznana tylko jedna zapomoga. Wypłata zapomóg finansowana jest ze środków gminy.
Jak zatem wynika z cytowanego przepisu, przyznanie zapomogi uzależnione jest od zamieszkiwania na terenie danej gminy, a nie od posiadania meldunku. W konsekwencji należy uznać, że proponowana treść uchwały zostanie uznana za nieważną przez organ nadzoru, ponieważ jest sprzeczna z upoważnieniem ustawowym.
Pojęcie „miejsce zamieszkania” wywodzi się z przepisów kodeksu cywilnego. Jest ono konstrukcją prawną, na którą składa się – po pierwsze – fizyczne przebywanie w danej miejscowości, a po drugie – zamiar stałego pobytu.
Jak podkreślił[b] Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 15 stycznia 2009 r.[/b], przy ustalaniu zamiaru nie można poprzestać na oświadczeniach zainteresowanej osoby, ponieważ sam zamiar stałego pobytu nie stanowi o zamieszkaniu. Zamiar musi być połączony z przebywaniem w danej miejscowości, i to z takim przebywaniem, które ma cechy założenia tam ośrodka swoich osobistych i majątkowych interesów [b](II FSK 896/08)[/b].
O miejscu zamieszkania nie przesądza również samo zameldowanie, które jest kategorią prawa administracyjnego [b](por. wyrok SN z 8 maja 1970 r., I DR 208/59). [/b]Brak zameldowania w danej miejscowości nie przesądza również o tym, że nie stanowi ona miejsca zamieszkania danej osoby.
