Firma z Niemiec odzyska VAT mimo błędów we wniosku

[b]Tak wynika z wyroku WSA w Warszawie z 24 listopada 2010 r. (III SA/Wa 1021/10).[/b]

Niemiecka spółka prowadząca na terenie wielu państw działalność w zakresie opakowań dla przemysłu zwróciła się do polskich organów podatkowych o zwrot naliczonego VAT związanego z nabyciem towarów i usług w Polsce.

Odpowiednie faktury dokumentujące zakupy w Polsce spółka przedstawiła wraz z wnioskiem o zwrot. Urząd skarbowy a następnie izba skarbowa nie rozpatrzyły merytorycznie wniosku spółki. Wskazały, że spółka nie dołączyła do niego zaświadczenia o posiadaniu statusu podatnika VAT w Niemczech. Spółka nie spełniła więc jednego z wymogów formalnych do zwrotu podatku.

Spółka wniosła skargę do WSA w Warszawie, zarzucając organom naruszenie art. 3 lit. a oraz lit. b VIII dyrektywy VAT z 6 grudnia 1979 r. Podnosiła, że omawiany wymóg jest okolicznością o charakterze materialnoprawnym, którą można udowodnić w toku postępowania podatkowego.

W prowadzonym przez organy skarbowe postępowaniu spółka wykazała, że rzeczywiście posiada status podatnika VAT w Niemczech. Dowodziła też, że jedynymi wymogami formalnoprawnymi dokonania zwrotu VAT są: przedstawienie wniosku o zwrot (według właściwego wzoru) i dołączenie faktur dokumentujących nabycie towarów lub usług, co w niniejszej sprawie zostało uczynione.

WSA przychylił się do stanowiska spółki i uchylił postanowienia organów obydwu instancji. Stwierdził, że posiadanie statusu podatnika VAT jest okolicznością o charakterze materialnoprawnym i podlega dowodzeniu w trakcie postępowania podatkowego.

VIII dyrektywa nie czyni z niej okoliczności formalnoprawnej. Sąd uznał, że organy podatkowe błędnie pozostawiły wniosek spółki bez rozpatrzenia. Odrębną jednak kwestią pozostaje stwierdzenie, czy spółce zwrot podatku rzeczywiście przysługuje. Organy podatkowe będą musiały merytorycznie odnieść się do wniosku i zdecydować o przyznaniu albo odmowie zwrotu.

[i]Autor jest członkiem Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]

[ramka][b]Komentuje Rafał Zajączkowski, menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (Biuro w Warszawie)[/b]

Orzeczenie WSA jest bardzo korzystne dla firm zagranicznych, które ubiegały się o zwrot zapłaconego w Polsce VAT. Kwestie formalne związane na przykład z wykazaniem statusu podatnika czy należytego umocowania osób podpisujących wniosek o zwrot VAT były częstą przyczyną odmawiania przez organy skarbowe rozpatrzenia wniosków o zwrot VAT bez ich merytorycznej oceny.

Podmioty zagraniczne, nie znając polskich regulacji proceduralnych, często nie mogły sprostać bardzo rygorystycznym i sformalizowanym procedurom dotyczącym uzupełnienia stwierdzonych przez polskie organy braków formalnych.

W konsekwencji często zasadne wnioski o zwrot VAT nie były rozpatrywane merytorycznie, ponieważ przedsiębiorca nie załączył w terminie do wniosku na przykład zaświadczenia potwierdzającego status podatnika VAT w innym państwie czy tłumaczenia przysięgłego na język polski takiego zaświadczenia. Taka praktyka organów skarbowych, osadzona w regulacjach polskiej procedury podatkowej, została jednak zakwestionowana przez WSA, który odwołał się do prawa UE.

Oczywiście otwarte pozostaje pytanie, jakie będą praktyczne konsekwencje tego rozstrzygnięcia WSA. W stosunku do obecnie składanych wniosków o zwrot analizowany wyrok WSA będzie mieć raczej niewielkie znaczenie, bo od 2010 r. obowiązują nowe, istotnie zmienione zasady ich składania i rozpatrywania.

Wyrok ten może być jednak istotny dla postępowań prowadzonych w sprawie wniosków o zwrot VAT składanych przez podmioty zagraniczne do końca 2009 r. Należy mieć nadzieję, że organy skarbowe będą uwzględniać stanowisko WSA, prowadząc trwające jeszcze postępowania.

Sprawa jest bardziej skomplikowana w przypadku postępowań, które już zostały zakończone odmową rozpatrzenia wniosku. Jeśli przedsiębiorcy ciągle prowadzą spór z organami skarbowymi, w niektórych przypadkach powinni mieć jeszcze możliwość powołania się na stanowisko WSA.

Jeśli natomiast zrezygnowali ze sporu z organami skarbowymi i zaakceptowali niekorzystne dla nich rozstrzygnięcie, to wzruszenie go może być bardzo trudne.

Wydaje się jednak, że w niektórych przypadkach może być możliwe. Jak to się często zdarza w tego typu sytuacjach, każdy taki przypadek wymaga indywidualnej analizy.