Naczelny Sąd Administracyjny (sygnatura akt: I FSK 549/11 I FSK 621/11)
uwzględnił dwie skargi kasacyjnej spółki zajmującej się sprzedażą gazu płynnego przeznaczonego do celów opałowych. Sąd kasacyjny uznał, że podatniczka, tak samo jak sprzedawcy gazu sieciowego, może rozliczać VAT na zasadach szczególnych.
Spór dotyczył momentu powstania obowiązku podatkowego i fakturowania dostaw gazu płynnego do celów grzewczych. We wnioskach o interpretacje spółka wyjaśniła, że zajmuje się obrotem gazem płynnym przeznaczonym do celów opałowych (gaz grzewczy) na zasadach sprzedaży licznikowej. Chodzi o sprzedaż gazu indywidualnym klientom za pomocą zbiorników przydomowych.
Spółka podkreśliła, że zbiorniki te oraz gaz, który je wypełnia, cały czas są jej własnością. Gaz jest zużywany systematycznie w ciągu całego roku. Do chwili faktycznego zużycia klient nie płaci za gaz pozostający w zbiorniku. Rachunki są wystawiane w dłuższych okresach (np. kwartalnych, półrocznych) na podstawie odczytów z liczników lub są prognozowane. Zdaniem spółki obowiązek podatkowy w VAT w jej wypadku powstaje zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, tj. w momencie upływu terminu płatności.
Fiskus był innego zdania. Uznał, że szczególny moment powstania obowiązku podatkowego dotyczy tylko gazu przewodowego. Gaz płynny nie jest dostarczany za pomocą sieci przewodowej jak w wypadku gazu ziemnego, tak więc spółka musi rozliczać VAT na zasadach ogólnych. W praktyce oznaczało to, że spółka ma co miesiąc odczytywać liczniki i wystawiać faktury.