Od 1 stycznia 2018 r. obowiązują istotne zmiany w rozliczaniu 50 proc. kosztów uzyskania przychodów. To za sprawą dużej nowelizacji przepisów podatkowych, w tym ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zmiany w prawie zbiegają się także ze zmianą podejścia organów skarbowych do stosowania 50-proc. kosztów. W efekcie wydawane są prawie wyłącznie negatywne interpretacje podatkowe.
Do niedawna podwyższone koszty uzyskania przychodów były szeroko stosowane przez pracodawców, zwłaszcza działających w branży IT. W efekcie płaca netto pracownika się zwiększa, choć koszty zatrudnienia pracodawcy utrzymają się na dotychczasowym poziomie. Do końca 2017 r. zastosowanie preferencji wymagało spełnienia warunków z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako „ustawa o PIT"), tj. potwierdzenia, że pracownicy tworzą utwory w rozumieniu prawa autorskiego oraz przenoszą do nich majątkowe prawa na pracodawcę. Dodatkowe przesłanki dla zastosowania 50-proc. kosztów wynikają z interpretacji podatkowych, wydawanych obecnie przez dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (KIS), który wprowadził pewne zmiany w dotychczas prezentowanej linii orzeczniczej. Od 1 stycznia 2018 r. do art. 22 ust. 3 ustawy PIT, który stanowi podstawę rozliczania 50 proc. kosztów, dodany został nowy art. 22 ust. 9b. Ogranicza on grupę osób, dla których można stosować tę preferencję. Zgodnie z nim 50-proc. koszty można stosować tylko do przychodów z tytułu określonej enumeratywnie działalności, m.in. „w zakresie programów komputerowych", „sztuk plastycznych" czy „audiowizualnych". Wprowadzona zmiana budzi ogromne wątpliwości, gdyż nie jest jasne, czym dokładnie jest taka działalność twórcza i co wchodzi w jej zakres. O ile jasne jest, że podejmują ją programiści tworzący kod źródłowy czy graficy komputerowi tworzący utwory plastyczne, o tyle trudno stwierdzić, jak kwalifikować innych twórców, którzy opracowują utwory prowadzące do powstania programów komputerowych lub związane z ich finalnym kształtem.
