Sąd może miec ludzka twarz - Jarosław Gwizdak, Obywatelski Sędzia Roku

Jarosław Gwizdak prezes Sądu Rejonowego Katowice-Zachód w rozmowie z Agatą Łukaszewicz

Aktualizacja: 29.09.2015 10:55 Publikacja: 28.09.2015 20:23

Jarosław Gwizdak

Jarosław Gwizdak

Foto: Fotorzepa, Robert Gardziński

To miłe, gdy sędziego do tak zaszczytnego tytułu zgłaszają obywatele, którzy dostrzegli jego wyjątkową działalność...

Jarosław Gwizdak: To wielki zaszczyt i bardzo miłe uczucie. Szczególnie patrząc na okoliczności i codzienność wymiaru sprawiedliwości. Wiecznie jesteśmy rozliczani ze sprawności, królują statystyki: wpływu i załatwień. I nagle w tym wszystkim dowiaduję się, że jest ktoś, kto twierdzi, że poza pracą orzeczniczą zrobiłem coś fajnego.

Co pan takiego zrobił?

Zainicjowałem działalność edukacyjną wśród najmłodszych obywateli. Raz na jakiś czas odwiedzają nas w sądzie przedszkolaki. Opowiadamy im o prawie. Dzieciaki ćwiczą rozprawy, mają nawet żaboty z bibuły. Chodzimy też do szkół. Młodzież musi znać podstawy prawa, np. że pismo z sądu trzeba odebrać, inaczej czekają nas kłopoty.

Przybliżanie prawa młodzieży to nic nowego. Nie słyszałam jednak, by o prawie mówić kilkuletnim dzieciom. Skąd pomysł?

Z życia. Pewnego dnia mój ośmioletni syn wrócił z wycieczki szkolnej do oczyszczalni ścieków. Opowiadał o niej z takim przejęciem i zaangażowaniem, że pomyślałem sobie: a dlaczego nie pokazać dzieciakom sądu? I to zrobiłem.

Działalność edukacyjna nie jest jedyną, za jaką pana doceniono. Dostrzegł pan też bariery, na jakie natykają się osoby niepełnosprawne w sądzie. Pokonał pan budynek sądu na wózku inwalidzkim.

Przejechałem się raz, by sprawdzić, czy sąd jest dostępny dla ludzi na wózkach. Mamy trudną infrastrukturę. Na katowicki sąd składają się budynki z XIX i XX w., oddalone od siebie o kilka kilometrów. Drzwi są przeszkodą nie do pokonania. Wysoki krawężnik też utrudniał dostęp do sądu. Korzyść z tego jest taka, że krawężnik zniknął.

To, co pan robi, odbiega od podstawowej powinności sędziego, który przecież ma sprawiedliwie orzekać. Po co to panu?

Do sądu z reguły przychodzą ludzie nieszczęśliwi. Trzeba zrobić wszystko, żeby nie wyszli z niego jeszcze bardziej skrzywdzeni. Sędzia sprawuje władzę najbliższą obywatelowi, tak więc kto jak nie on powinien wyciągnąć do niego rękę?

To miłe, gdy sędziego do tak zaszczytnego tytułu zgłaszają obywatele, którzy dostrzegli jego wyjątkową działalność...

Jarosław Gwizdak: To wielki zaszczyt i bardzo miłe uczucie. Szczególnie patrząc na okoliczności i codzienność wymiaru sprawiedliwości. Wiecznie jesteśmy rozliczani ze sprawności, królują statystyki: wpływu i załatwień. I nagle w tym wszystkim dowiaduję się, że jest ktoś, kto twierdzi, że poza pracą orzeczniczą zrobiłem coś fajnego.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Opinie Prawne
Marek Isański: Kto przywróci praworządność dla obywateli
Materiał Promocyjny
Budowa farm wiatrowych i fotowoltaicznych
Opinie Prawne
Tomasz Pietryga: Daleka droga do normalności w KRS
Opinie Prawne
Krzysztof Koźmiński: Grillowanie Sądu Najwyższego za wyroki ws. frankowiczów
Opinie Prawne
Przemysław Mazur: Złote spadochrony do łatwego podważenia
Materiał Promocyjny
ORLEN Paczka ma 4000 automatów paczkowych i rośnie w imponującym tempie
Opinie Prawne
Tumidalski: Oświadczenia majątkowe małżonków czyli czysta jak żona polityka
Opinie Prawne
Gutowski, Kardas: Konstytucyjne naruszenia bez ochrony prawnej