Prawda czasu, prawda ekranu

[b][link=http://blog.rp.pl/blog/2010/03/01/tomasz-elbanowski-prawda-czasu-prawda-ekranu/" "target=_blank]Skomentuj[/link][/b]

Oglądanie reklam podnosi na duchu. Widok uśmiechniętych gospodyń domowych, które czerpią życiową satysfakcję z proszku do prania, albo rodzin szczęśliwych z tego powodu, że jedzą smaczny serek, przekonuje, iż świat nie jest taki zły. Reklama mówi do nas prostym językiem. Puszcza oko, obie strony wiedzą, o co chodzi. Ktoś wydał duże pieniądze, by potem wyciągnąć je od nas. Świat jasnych reguł upada jednak, gdy do reklamy biorą się urzędnicy. Płacą przecież z kieszeni podatnika, a kampania wcale nie musi się zwrócić.

[srodtytul]Cena miłości [/srodtytul]

I tak Ministerstwo Edukacji Narodowej od dwóch lat reklamuje coś, do czego dostępu nie potrafi nam zapewnić. Zaczęło się w zeszłym roku. Kalendarz ministra edukacji wskazywał jeszcze "Rok przedszkolaka". W tym samym czasie, gdy sejmowa większość odrzuciła w jednym głosowaniu projekt subwencjonowania przedszkoli, w telewizji pojawiły się spoty: "Daj dziecku szansę. Poślij je do przedszkola". Znany aktor, który sam chodził do przedszkola, gdy takie jeszcze powszechnie istniały, zachwalał w kinach i w telewizorze dobrodziejstwa wczesnej edukacji.

W tym samym roku rodzice, aby zapisać dziecko, koczowali nocą w śpiworach, czekając na otwarcie sekretariatów. W Sanoku w dniu zapisów musiało nad ranem interweniować pogotowie ratunkowe. W całej Polsce miały miejsce podobne sceny. A i tak blisko połowa rodziców nie zdobyła miejsca dla swojego dziecka.

Ministerstwo Edukacji nie zwróciło może uwagi na fakt, że i przed reklamami przedszkoli rodzice tworzyli społeczne kolejki do zapisów. W tym roku ruszyło więc z nową kampanią, wykorzystując tzw. idea placement. Edukacja przedszkolna będzie teraz propagowana w popularnych serialach telewizyjnych, takich jak "M jak miłość" czy "Plebania". Współpraca z ekipą seriali okazała się tak owocna, że w gazetach pojawiają się tytuły w rodzaju "MEN jak miłość".

Ta miłość kosztuje, dokładnie 744 tys. zł za 23 odcinki. Znana aktorka, która w mniemaniu przeciętnego widza zajmuje się pracą w szkole, zachęca nie tylko do edukacji przedszkolnej, ale przy okazji do posłania do szkół sześciolatków. W słynnej Grabinie, małej serialowej miejscowości, nie ma problemu z dostosowaniem szkół do potrzeb maluchów.

Serialowe dzieci nie muszą korzystać z wychodków, tak jak uczniowie ponad 50 wciąż nieskanalizowanych szkół w Polsce, czy siedzieć zimą na lekcjach w kurtkach i rękawiczkach albo parami na jednym krześle, co również ma miejsce poza ekranem.

[srodtytul]Wzór zbyt uproszczony [/srodtytul]

W tym roku minister edukacji nadal nie wspomina o potrzebie przeznaczenia konkretnych funduszy z budżetu na wsparcie samorządów, aby liczba przedszkoli odpowiadała realnym potrzebom. Za to Centralna Komisja Egzaminacyjna skupiła się na wydawaniu pieniędzy unijnych na kolejne reklamy, których jedynym celem są one same. Od kilku dni, w porze najlepszej oglądalności, w telewizji reklamowana jest matematyka.

Jaki cel postawili sobie twórcy kampanii? Może liczą, że właśnie dzięki reklamie jedna czwarta rocznika maturzystów, która oblała próbny egzamin, bardziej przyłoży się do nauki? Może dorośli po obejrzeniu spotu zaczną z rozrzewnieniem wertować stare zeszyty w poszukiwaniu zapomnianych wzorów? A może po prostu dzięki reklamie uczniowie, którzy w tym roku po raz pierwszy od lat zdają obowiązkową maturę z matematyki, zachęcą się jeszcze bardziej do zdawania obowiązkowej matury z matematyki?