Piotr Skwirowski: Po co Polsce te igrzyska?

Organizacji letnich igrzysk olimpijskich podejmują się raczej kraje duże i bogate. Czy Warszawa może dołączyć do takich miast organizatorów jak Pekin, Tokio, Londyn, Los Angeles, Paryż czy Rio de Janeiro? Wydaje się to być pomysłem abstrakcyjnym.

Euro 2012 to nie igrzyska olimpijskie. Kto zbuduje w Warszawie drugi, większy Stadion Narodowy?

Donald Tusk zwraca uwagę na sukces organizacyjny polskiego Euro 2012. Bez wątpienia nasz kraj zyskał na piłkarskich mistrzostwach Europy. Ich organizacja wymusiła i przyspieszyła budowę oraz modernizację mnóstwa obiektów infrastrukturalnych, autostrad, dróg ekspresowych, lotnisk czy dworców kolejowych. Staliśmy się dzięki temu zupełnie innym krajem. Nowocześniejszym, bezpieczniejszym. Stadiony były do tego tylko małym dodatkiem.

Ale igrzyska to zupełnie inna skala. Paryż, jeszcze zanim zaczął się starać o ich organizację, miał większość obiektów potrzebnych do przeprowadzenia zawodów. To obniżyło koszty przygotowań do imprezy. Warszawa takich obiektów nie ma i o ile hala sportowa z prawdziwego zdarzenia i tak prędzej czy później powstanie, to już ze stadionem olimpijskim będzie kłopot. Narodowy nie nadaje się do pełnienia funkcji głównej areny igrzysk. Budowa drugiego, znacznie większego stadionu w Warszawie wydaje się być absurdem. A przecież to zaledwie czubek góry wydatków związanych z organizacją igrzysk, które liczone musiałyby być w miliardach euro.   

Gdzie szukać korzyści z polskich igrzysk olimpijskich?

Szalenie trudno przy tym wycenić korzyści płynące z organizacji igrzysk olimpijskich. Skok cywilizacyjny mamy już za sobą. Czy możliwy jest kolejny? Czeka nas transformacja energetyczna, potężne inwestycje w jej pozyskiwanie ze źródeł odnawialnych, budowa elektrowni atomowych, nowych sieci przesyłowych, magazynów energii. Musimy rozwijać infrastrukturę transportową. Wzmacniać bezpieczeństwo. To jednak musi się dziać i bez igrzysk.