Między niebem i ziemią

Ćwierć wieku temu Polska, Meksyk i Korea Południowa znajdowały się na podobnym poziomie zamożności... A teraz?

Publikacja: 04.01.2013 18:30

Między niebem i ziemią

Foto: ROL

Zanim nadszedł ekscytujący rok 1989, końcówka lat 80. nie była dla Polski łatwa. Gospodarczo pogrążaliśmy się w średniowiecznym zacofaniu, politycznie brakowało nadziei, a i w sporcie nie było na czym zawiesić dumy narodowej. W mistrzostwach piłkarskich w Meksyku w 1986 r. wypadliśmy znacznie gorzej niż cztery lata wcześniej, a w na olimpiadzie w Seulu w 1988 r. zdobyliśmy tylko 16 medali, czyli o połowę mniej niż w Moskwie.

Nie przypadkowo przypominam Meksyk i Koreę. W owym czasie, czyli drugiej połowie lat 80., Polska i te dwa kraje znajdowały się na dość podobnym poziomie rozwoju, przynajmniej licząc PKB per capita. Wynosiło ono ok. 8,5 tys. dolarów (licząc w dolarach z 2005 r., na podstawie Penn World Tables). Trzy kraje umiarkowanie biedne, trzy ambitne narody, i nadchodzący przełom otwierający bramy globalizacji...

Kto jak wypadł przez te ostatnie 25 lat? Korea osiągnęła niebywały sukces, prawdopodobnie jedyny taki w historii najnowszej. Z kraju biednego w ciągu kilku dekad awansowała do grona najbogatszych państw świata – obecnie posiada PKB per capita sięgające niemal 30 tys. dolarów. Meksyk pogrążył się w marazmie, kryzysie zadłużeniowym i korupcji. Nie jest obecnie znacznie bardziej zamożny niż ćwierć wieku temu, z PKB per capita na poziomie niecałych 13 tys. dolarów. A Polska? Nasz kochany kraj?

Jesteśmy gdzieś po środku...  Sukces osiągnęliśmy spory, ale do Korei nam daleko. Samsung i Hyundai podbijają świat, a my co dostarczamy innym wódkę, części do samochodów i piłkarzy do niemieckiej ligi. Do Meksyku też nam bardzo daleko, bo nie zmagamy się z gangami narkotykowymi, jakość życia mamy generalnie wyższą i ... hurrraaa ... mamy dużo wyższy rating! A PKB per capita sięga ok. 17 tys. dolarów.

Tak tkwimy między niebem i ziemią, nie umiejąc chyba określić, czy nam dobrze czy źle. W sumie dobrze, bo dla większości ludzi jakość życia znacznie poprawiła się w porównaniu z PRLem. Ale też źle, bo bezrobocie jest wysokie, gazety piszą o straconym młodym pokoleniu, a ambicje mamy wielkie.

Wydostanie się z tego międzyniebia to moje największe marzenie dotyczące Polski.

Ignacy Morawski, główny ekonomista Polskiego Banku Przedsiębiorczości

Zanim nadszedł ekscytujący rok 1989, końcówka lat 80. nie była dla Polski łatwa. Gospodarczo pogrążaliśmy się w średniowiecznym zacofaniu, politycznie brakowało nadziei, a i w sporcie nie było na czym zawiesić dumy narodowej. W mistrzostwach piłkarskich w Meksyku w 1986 r. wypadliśmy znacznie gorzej niż cztery lata wcześniej, a w na olimpiadzie w Seulu w 1988 r. zdobyliśmy tylko 16 medali, czyli o połowę mniej niż w Moskwie.

Pozostało 80% artykułu
Opinie Ekonomiczne
Witold M. Orłowski: Gospodarka wciąż w strefie cienia
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Opinie Ekonomiczne
Piotr Skwirowski: Nie czarne, ale już ciemne chmury nad kredytobiorcami
Ekonomia
Marek Ratajczak: Czy trzeba umoralnić człowieka ekonomicznego
Opinie Ekonomiczne
Krzysztof Adam Kowalczyk: Klęska władz monetarnych
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Opinie Ekonomiczne
Andrzej Sławiński: Przepis na stagnację