Milion złotych za strajk

W szpitalu im. Barlickiego, jednym z największych w Łodzi, pielęgniarki protestowały we wrześniu 2008 r. Pierwszego dnia odeszły od łóżek pacjentów na godzinę, potem stopniowo wydłużały protest o kolejne godziny. Ich obowiązki przejmowali lekarze i te koleżanki, które nie strajkowały.

[wyimek]Dyrektor chce przeznaczyć pieniądze na nagrody dla tych, którzy nie zostawili pacjentów[/wyimek]

Protestujące żądały podwyżek: do 2,5 – 3 tys. zł. Ostatecznie pieniądze dostały tylko te siostry, które zarabiały najmniej. Cała akcja trwała dwa tygodnie.

– Musieliśmy odroczyć planowe zabiegi, przyjmowaliśmy pacjentów tylko z zagrożeniem życia i dlatego otrzymaliśmy mniej pieniędzy z Narodowego Funduszu Zdrowia – mówi „Rz” dyrektor szpitala Piotr Kuna. – Według naszych wyliczeń straciliśmy milion, o zwrot którego zwrócimy się do związku pielęgniarek. Jeśli nie zawrzemy ugody, wystąpimy na drogę prawną.

O jego planach napisała w sobotę w łódzkim dodatku „Gazeta Wyborcza”.

[srodtytul]Ile są warte pielęgniarki[/srodtytul]

– Odkąd jestem przewodniczącą związku, nie spotkałam się z taką sytuacją – mówi Dorota Gardias, szefowa Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pielęgniarek i Położnych (OZZPiP), tego samego, przeciw któremu dyrektor chce złożyć pozew.

– W służbie zdrowia takiego pozwu do tej pory nie było. To precedens – dodaje Maria Ochman z „Solidarności”. – Ciekawe są wyliczenia dyrektora. Jeśli rzeczywiście przerwa w pracy pielęgniarek spowodowała straty na milion złotych, to znaczy, że ich praca jest kluczowa dla szpitala. Ich pensje powinny być proporcjonalne do tego miliona złotych. A wtedy żadnego strajku by nie było.

[srodtytul]Protestowali nielegalnie[/srodtytul]

Związkowcy, z którymi rozmawiała „Rz”, twierdzą, że zawsze robią wszystko, by organizowany przez nich strajk był legalny.

– Gdy strajkowali lekarze, zdarzało się, że dyrektor oddawał sprawę do prokuratury czy sądu. Ale wszystkie sprawy przeciw nam zostały umorzone – mówi Krzysztof Bukiel, szef Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy.

Prokuratura uznała, że protest w szpitalu im. Barlickiego był nielegalny. W referendum, w którym decydowano o strajku, nie wypowiedziała się połowa personelu, tylko 37 proc. Poza tym pielęgniarki powinny zawiadomić dyrekcję o strajku z pięciodniowym wyprzedzeniem. Zrobiły to o dobę za późno.

Zarzut kierowania nielegalnym strajkiem postawiono czterem osobom, ale ze względu na niską szkodliwość czynu śledczy złożyli wniosek o umorzenie. – Strajk nie zakłócił w istotny sposób funkcjonowania szpitala – mówi rzecznik łódzkiej prokuratury Krzysztof Kopania.

Innego zdania jest dyrektor Kuna. Jeśli wywalczy pieniądze, chce je przeznaczyć na nagrody dla pracowników, którzy nie zostawili pacjentów bez opieki.

[srodtytul]Gdzie jest granica[/srodtytul]

– Wyrok w takiej sprawie byłby precedensem, wskazówką dla dyrektorów innych szpitali. Co prawda najlepiej załatwiać konflikty ze związkami w szpitalu polubownie, ale protestujący też muszą wiedzieć, gdzie jest granica ich żądań – uważa Krystyna Grzenia, szefowa szpitala im. św. Wojciecha na Zaspie w Gdańsku. – Dyrektor odpowiada za kondycję finansową placówki, bezpieczeństwo pacjentów i wszystkich pracowników. A strajk czasem realizuje cele stawiane tylko przez jedną grupę zawodową.

– W szpitalu im. Barlickiego zabrakło dialogu ze związkami. Myślę, że dyrektor zamiast wracać do przeszłości, powinien zastanowić się, jak sprostać najbliższym wyzwaniom – ocenia Dorota Gardias.