Przepisy stawiają wyśrubowane wymagania inwestorom w miejscowościach wypoczynkowych. Dlatego nie tak łatwo jest na ich terenie zrealizować swoje inwestycyjne zamierzenia. Dużo zależy od tego, czy działka, na której przedsiębiorca chce budować, jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego czy nie.

[srodtytul]Decyzji się nie uzyska [/srodtytul]

Przepisy obligują gminy, które są uzdrowiskami, do uchwalenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego w terminie dwóch lat od daty uzyskania tego statusu. Tymczasem wiele gmin, chociaż są kurortami od wielu lat, do tej pory tego nie zrobiło.

Gdyby działka leżała na terenie, który nie ma statusu kurortu, problemu by nie było. Wtedy bowiem inwestor ma prawo wystąpić do wójta (lub burmistrza, prezydenta miasta) o wydanie warunków zabudowy.

W wypadku kurortów jest nieco inaczej. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=8CD5803EFF68751C1BB0BDB14C46C3F8?id=169354][b]Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym[/link] nakazuje bowiem zawiesić postępowanie o wydanie warunków zabudowy dla obszaru, dla którego plan miejscowy musi być sporządzony, czyli także dla uzdrowisk[/b].

Zawieszenie to jest bezterminowe (art. 62 ust. 2 wspomnianej ustawy). Oznacza to więc, że tam, gdzie planu nie ma, trzeba się uzbroić w cierpliwość i poczekać, aż gmina go uchwali. Wówczas będzie można wystąpić o pozwolenie na budowę. To jednak nie koniec obostrzeń.

Na terenie uzdrowiska albo na obszarze ochrony uzdrowiskowej wydziela się ponadto trzy rodzaje stref ochronnych: A, B i C. Najbardziej rygorystyczne zasady obowiązują w strefie A, a najmniej w C (patrz ramka).

[srodtytul]Czym się różnią strefy[/srodtytul]

Strefa A obejmuje obszar, na którym są zlokalizowane lub planowane zakłady i urządzenia lecznictwa uzdrowiskowego, a także inne obiekty służące lecznictwu uzdrowiskowemu lub obsłudze pacjenta lub turysty, w szczególności: pensjonaty, restauracje lub kawiarnie. Ponadto dla której procentowy udział terenów zielonych wynosi nie mniej niż 75 proc.

Natomiast strefa B obejmuje obszar przyległy do strefy A i stanowiący jej otoczenie (procentowy udział terenów zielonych wynosi nie mniej niż 55 proc.).

[wyimek]44 uzdrowiska i około 70 miejscowości o walorach uzdrowiskowych znajduje się obecnie w Polsce[/wyimek]

Na tym terenie można realizować inwestycje, które są przeznaczone dla niemających negatywnego wpływu na właściwości lecznicze uzdrowiska lub obszaru ochrony uzdrowiskowej oraz nieuciążliwych w procesie leczenia obiektów usługowych, turystycznych, rekreacyjnych, sportowych i komunalnych, budownictwa mieszkaniowego oraz innych związanych z zaspokajaniem potrzeb osób przebywających na tym obszarze lub objęty granicami parku narodowego lub rezerwatu przyrody albo jest lasem, morzem lub jeziorem.

Z kolei przepisy za strefę C uznają tereny przyległe do strefy B i stanowiące jej otoczenie. Obejmuje ona obszar mający wpływ na zachowanie walorów krajobrazowych, klimatycznych oraz ochronę złóż naturalnych surowców leczniczych.

[ramka][b]Jakie są zakazy [/b]

[b]W strefie A zabrania się m.in.: [/b]

- lokalizacji zakładów przemysłowych, budownictwa wielorodzinnego i jednorodzinnego, z wyjątkiem modernizacji obiektów istniejących, bez zwiększenia powierzchni ich zabudowy,

- uruchamiania pól biwakowych i campingowych, lokalizacji domków turystycznych i kempingowych, prowadzenia targowisk, z wyjątkiem punktów sprzedaży pamiątek, wyrobów ludowych, produktów regionalnych lub towarów o podobnym charakterze w formach i miejscach wyznaczonych przez gminę,

- prowadzenia działalności rolniczej,

- lokalizacji stacji paliw, punktów dystrybucji produktów naftowych, nawozów sztucznych, składowisk odpadów stałych i płynnych, składów opału,

- lokalizacji parkingów w liczbie miejsc postojowych większej niż 10 proc. miejsc sanatoryjnych w obiekcie,

- lokalizacji trwałych i tymczasowych obiektów i urządzeń, które mogą utrudniać lub zakłócać przebywanie pacjentów na tym obszarze, a w szczególności: stacji bazowych telefonii komórkowej, stacji nadawczych radiowych i telewizyjnych, stacji radiolokacyjnych i innych emitujących fale elektromagnetyczne,

- organizowania imprez masowych zakłócających proces leczenia uzdrowiskowego i działalności o charakterze rozrywkowym zakłócającej ciszę nocną w godz. 22 – 6, z wyjątkiem imprez masowych znajdujących się w harmonogramie imprez gminnych,

- lokalizacji obiektów mogących znacząco oddziaływać na środowisko, w szczególności takich jak: warsztaty samochodowe, wędzarnie ryb, garbarnie,

- a także wszystkich czynności zabronionych w strefie ochronnej B i C.

[b]W strefie ochronnej B zakazuje się m.in.:[/b]

- lokalizacji nowych oraz rozbudowy istniejących zakładów przemysłowych, punktów skupu złomu i produktów rolnych,

- lokalizacji obiektów handlowych o powierzchni większej niż 400 mkw.,

- lokalizacji i uruchamiania stacji paliw lub urządzeń emitujących fale elektromagnetyczne, mogących znacząco oddziaływać na środowisko, nie bliżej niż 500 m od granicy obszaru strefy ochronnej A,

- lokalizacji parkingów o wielkości powyżej 50 miejsc postojowych dla samochodów osobowych, dostawczych i autobusów, wszystkich czynności zabronionych ujętych w wykazie dla strefy ochronnej C.

[b]W strefie ochronnej C zabrania się m.in.:[/b]

- prowadzenia działań powodujących niekorzystną zmianę stosunków wodnych,

- lokalizacji nowych uciążliwych obiektów budowlanych i innych uciążliwych obiektów, w tym zakładów przemysłowych,

- prowadzenia działań mających wpływ na fizjografię uzdrowiska i jego założenia przestrzenne lub właściwości lecznicze klimatu.

W zależności od tego, na terenie jakiej strefy leży działka, można pozwolić sobie na więcej lub mniej.

[/ramka]