Choć cenowa galopada materiałów budowlanych wynika z solidarnego marszu w górę cen praktycznie wszystkich składowych prezentowanej grupy towarowej, to tylko trzy z nich - płyty OSB, sucha zabudowa i izolacje termiczne wyróżniają się, na tle pozostałych, horrendalną wręcz skalą zwyżki.

Tymczasem w przypadku dwóch liderów materiałowej hossy – płyt OSB i suchej zabudowy, od września ub. roku dynamika wzrostów ostro zniżkuje, odpowiednio o połowę ze 125 do 63 proc. i o prawie jedną trzecią z 60 do 42 proc. Trudno to jednak uznać za zwiastun szeroko pojętej korekty.

Foto: Mat. prasowe

Wciąż aktualny jest wykaz głównych powodów postępującej drożyzny materiałów budowlanych. To po pierwsze niesłabnąca hossa na globalnym rynku surowcowym z gazem i ropą naftową na czele, który pozostaje pod ogromną presją popytu ze strony największych gospodarek świata. Swoje robi też windowanie w nieskończoność kosztów energii i rosnąca niepewność związana z ryzykiem wojny na Ukrainie.

Warto jednak zwrócić uwagę na dość skromny wymiar rocznej zwyżki cementu i wapnia, czyli materiałów najpowszechniej stosowanych na budowach - podrożały o zaledwie 7 proc. rok do roku, czyli najmniej z całej stawki i jako jedyne poniżej inflacji.

Tymczasem pesymistyczne prognozy ekspertów na 2022 rok zapowiadają cenowe rajdy kruszyw, drewna i właśnie cementu i wapnia. Polskie cementownie, zakłady wapiennicze, gipsowe czy ceramiczne borykają się z coraz większymi trudnościami wynikającymi z rosnących kosztów pozyskiwania zezwoleń na emisję CO2. Już dziś powoduje to ograniczanie produkcji przez część rodzimych firm i rosnący import z krajów nienależących do Unii Europejskiej. Pomimo tego cały ubiegły rok odczuwalny był deficyt cementu.