Niektóre gminy przed samorządowym kolegium odwoławczym dążą do zawarcia ugody ze skarżącym. Nie zawsze jednak tak jest. Wiele gmin walczy do końca. SKO może dość do wniosku, że nowy jej wymiar jest nieuzasadniony, i wtedy obowiązuje opłata dotychczasowa. Może też ustalić inną wysokość.

Wobec orzeczenia SKO przysługuje sprzeciw. Nie trafia on jednak do sądu administracyjnego, ale powszechnego (właściwego ze względu na położenie nieruchomości). Warto o tym pamiętać, bo bardzo często myli się to skarżącym, zasadą jest bowiem podważanie orzeczeń SKO przed wojewódzkim sądem administracyjnym, a nie cywilnym.

Sprzeciw składa się do SKO, następnie ono przekazuje go do sądu. W razie wniesienia sprzeciwu orzeczenie SKO (także to częściowo korzystne dla użytkownika) traci moc, wyjątek stanowi ta jego część, która dotyczy zaskarżenia samych kosztów postępowania.

Na wniesienie sprzeciwu jest już tylko 14 dni. Powinien on określać: adres SKO, za pośrednictwem którego jest wnoszony sprzeciw, oznaczenie kwestionowanego orzeczenia (data, sygnatura) oraz podpis użytkownika wieczystego (jeżeli źle wskaże się stronę postępowania, to sąd wyda postanowienie o odrzuceniu sprzeciwu).

SKO ma obowiązek przekazać sprzeciw do sądu wraz z aktami sprawy. Sąd może dopuścić jako dowód opinię biegłego albo biegłych dotyczącą ceny gruntu, będącej podstawą do wyliczenia opłaty rocznej. W praktyce na wygraną można liczyć tylko w razie podważenia opinii rzeczoznawcy zaangażowanego przez gminę do aktualizacji opłat. Od wyroku sądu I instancji przysługuje apelacja.