Wystawa ta poświęcona jest mieszczańskiej kulturze palenia tytoniu. Fajka - jak każdy inny obiekt archeologiczny - jest dla naukowców źródłem wiedzy o społeczności, jej zwyczajach i kulturze, a wystawa ma ukazywać fajki w kontekście historycznym i kulturowym, w którym one występowały.
Na ekspozycji zgromadzono 260 obiektów. Są wśród nich fajki jednorodne wytwarzane z białej glinki kaolinowej na terenie Holandii oraz w manufakturze w Zborowskiem oraz fajki złożone - tzw. lulki, w których ustnik, cybuch i główka są osobnymi częściami, a każda z nich może być wykonana z innego materiału. Przybory do palenia i tytoń były początkowo importowane do Polski z Holandii i Turcji. Upowszechniły się, gdy rozpoczęto miejscową uprawę tytoniu, a garncarze, widząc koniunkturę zaczęli wyrabiać i ozdabiać główki fajek.