O odkryciu poinformował Walid al-Assad, szef Starożytności Palmyry i Departamentu Muzeów. Nie podał jednak żadnych szczegółów: ani okoliczności odkrycia, ani dokładnego datowania budowli.

Kościół ten jest czwartym z kolei tego typu znaleziskiem, ale największą chrześcijańską budowla sakralną w obrębie miasta Palmyra - starożytnym centrum handlu, stanowiącym dzisiaj prawdziwy skarbiec archeologiczny.

Dłuższy bok budowli ma niecałe 47 metrów, krótszy, nieco ponad 27. Według szacunku archeologów kolumny wznosiły się na wysokość 6 metrów. Konstrukcja dachu sięgał ponad 15 metrów. Na dziedzińcu kościoła archeolodzy odkryli także niewielki amfiteatr. Badacze uważają, że służył wczesnym chrześcijanom do celów obrzędowych. — W północnej i południowej części kościoła znajdują się pomieszczenia, które prawdopodobnie służyły do rytuałów chrztu, modlitw i innych ceremonii - powiedział al-Assad.

Palmyra to grecka nazwa znanej z Biblii oazy Tadmur na Pustyni Syryjskiej w środkowej Syrii, około 240 km na północny wschód od Damaszku. W okresie rzymskiego panowania nad Bliskim Wschodem , Palmyra stanowiła ważny ośrodek na szlaku handlowym z wybrzeża Morza Śródziemnego do Mezopotamii. Osada zaczęła nabierać charakteru miejskiego, kiedy w I w. znalazła się na pograniczu Cesarstwa Rzymskiego i państwa Persów. Największą świetność Palmyra osiągnęła w III wieku. Próby uniezależnienia się od Rzymu skończyły się klęska i zniszczeniem miasta. Ostateczny cios przyniosły najazdy Arabów w 744 roku. Obecnie Palmyra stanowi jeden z największych na świecie kompleksów wykopalisk o powierzchni około 50 hektarów.