Polsko-Libańska Misja Archeologiczna prowadziła rekonesans na terenach, które zostaną zalane spiętrzonymi wodami rzeki Auali, po wybudowaniu na niej zapory.
Badania prowadzono w ramach projektu Eszchmun (imię starożytnego głównego fenickiego bóstwa). Badaniami kierowali dr Krzysztof Jakubiak z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego i Michał Neska z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej im. Kazimierza Michałowskiego UW.
[srodtytul]Dziewiczy region[/srodtytul]
Uzyskanie koncesji władz Libanu na prowadzenie badań archeologicznych zdarza się rzadko. Przez ostatnie dekady archeolodzy nie gościli w tym kraju ze względu na działania wojenne i na skomplikowaną sytuację polityczną. Tym cenniejsze jest zezwolenie na badania dla naszych uczonych. Jest ono wynikiem uznania, jakim w świecie cieszą się polscy archeolodzy.
Polacy prowadzili poszukiwania w południowo-zachodniej części kraju. Obszar ten sięga przedmieść nadmorskiej Sajdy. W starożytności nosił nazwę Sydon, wspomina o nim Biblia. Była to fenicka perła, jeden z najważniejszych starożytnych portów w tym rejonie świata. Miasto słynęło z budowy okrętów i wyrobów szklanych. A jednak przyległe do niego tereny pozostawały nieprzebadane pod względem archeologicznym.