Podatek od czynności cywilnoprawnych (dalej: PCC) wynosi 2 proc. kwoty lub wartości pożyczki. Obciążenie to nie dotyczy pożyczek rzeczy zindywidualizowanych, np. obrazu, samochodu; obciąża tylko umowy pożyczki pieniędzy i rzeczy oznaczonych co do gatunku.
Podstawą opodatkowania, od której ustala się tę daninę od umów pożyczki, jest kwota (gdy pożyczka udzielana jest w pieniądzu) lub wartość pożyczki (gdy jej przedmiotem są rzeczy), a nie kwota czy wartość faktycznie wypłacona. Warto dla własnego bezpieczeństwa, a także ze względu na ewentualne rozmowy z przedstawicielami fiskusa, zadbać o nadanie jej formy pisemnej.
[srodtytul]Zwolnienie czasami automatyczne[/srodtytul]
Przy pożyczkach do wysokości 9637 zł przysługuje automatycznie zwolnienie dla wszystkich zaliczanych przez [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1B303A866C599B5B2BF1A711E7F3D065?id=314797]ustawę o podatku od spadków i darowizn [/link]do I grupy podatkowej. Należą do niej: małżonek, dzieci, wnuki, prawnuki (zstępni), rodzice, dziadkowie, pradziadkowie (wstępni), rodzeństwo, pasierbowie, ojczym i macocha, zięć i synowa, teściowie. Zwolnienie to przysługuje bez potrzeby dopełniania jakichkolwiek formalności czy opowiadania się fiskusowi i bez względu na przedmiot pożyczki. Limit 9637 zł dotyczy pożyczki od jednej osoby i obejmuje pięć lat (pożyczki z tego okresu się sumuje).
Jeśli ojciec i matka pożyczają córce np. na dwa lata 10 tys. zł, są to dwie pożyczki po 5 tys. zł. Zawiadomienie urzędu skarbowego będzie potrzebne, jeśli np. po trzech latach córka otrzyma od rodziców drugą pożyczkę wynoszącą np. 15 tys. zł.
