Prawo dla użytkowników Internetu

Internet liczy już sobie kilkadziesiąt lat. W Polsce o powszechnym dostępie do tej sieci możemy mówić od lat kilkunastu, co w kategorii tradycyjnie pojmowanego prawa nie jest okresem znaczącym, ale trzeba pamiętać, że nie z tradycyjnym obszarem regulacji mamy tu do czynienia. Internet zmienia się bezustannie.

Z medium jednokanałowego, w którym zwykły użytkownik mógł jedynie czytać zamieszczone przez kogoś innego treści, serwisy WWW przekształciły się w tzw. WEB 2.0, czyli takie, w którym każdy użytkownik może zamieścić własne informacje, chociażby jako komentarze pod artykułami.

Polskie, ale i międzynarodowe prawo nie zawsze nadąża za wszystkimi nowinkami, jakie niesie ze sobą Internet. Istnieją przepisy konkretnie dedykowane temu obszarowi. Jeśli ktoś chce coś sprzedać bądź kupić przez Internet, znajdzie szczególne regulacje temu poświęcone, chociaż nie zawsze odpowiadające aktualnym trendom.

Zobacz:

spis skrótów

pełny spis treści poradnika

Są jednak i białe plamy, w których nie ma żadnych szczególnych przepisów. Gdy chodzi o prawa autorskie czy chociażby prawo prasowe, próżno szukać specjalnych rozwiązań. Niektórzy prawnicy uważają, że tak być powinno, gdyż Internet, mimo że jest nowym medium, tak naprawdę nie potrzebuje szczególnych regulacji.

Tak samo jednak, jak można złamać prawo w świecie rzeczywistym, można to uczynić w świecie wirtualnym. Co więcej, coraz częściej granica między tymi dwoma światami ulega zatarciu. Bo jak odróżnić słuchanie tego samego utworu Bethoveena z tradycyjnej płyty winylowej czy nawet CD od odtwarzania ściągniętego z sieci pliku mp3?

Nie nam osądzać, które obszary przestrzeni nazywanej „Internet” wymagają szczególnych uregulowań, a w których wystarczą tradycyjne przepisy. W tej publikacji, nazwanej nieco na wyrost „Kodeksem internetowym” staram się przedstawić przegląd tych przepisów, z którymi przeciętny użytkownik Internetu może mieć do czynienia.

Stąd też zarówno omówienie specjalnych regulacji dotyczących globalnej sieci, jak i nawiązanie do konwencjonalnych norm, które również mogą mieć zastosowanie dla użytkowników Internetu.

Sławomir Wikariak

Spis używanych skrótów

uonpk –

ustawa o ochronie niektórych praw konsumentów oraz o odpowiedzialności za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny (DzU z 2000 r. nr 22, poz. 271 ze zm.)

k.c. –

kodeks cywilny (DzU z 1964 r., nr 16, poz. 93 ze zm.)

uśude –

ustawa o świadczeniu usług drogą elektroniczną (DzU z 2002 r., nr 144 poz. 1204 ze zm.)

uswsk –

ustawa o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej oraz (DzU z 2002 r., nr 141, poz. 1176 ze zm.)

pr. pr. –

prawo prasowe (DzU z 1984 r., nr 5, poz. 24 ze zm.)

upaipp –

ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych (DzU z 2006 r., nr 90 poz. 631 ze zm.)

k.k. –

kodeks karny (tekst jedn. DzU z 1997 r., nr 88, poz. 553)

k.p.k. –

kodeks postępowania karnego (tekst jedn. DzU z 1997 r., nr 89 poz. 555 ze zm.)

uodo –

ustawa o ochronie danych osobowych (tekst jedn. DzU z 2002 r., nr 101, poz. 926 ze zm.)