Marek Dusza poleca nowe płyty na weekend

Krytyk Marek Dusza poleca nowe płyty artystów w hołdzie Ninie Simone, brazylijskie klimaty saksofonisty Kenny’ego G, improwizacje włoskiego pianisty oraz znakomity jazzowy album trębacza Jerzego Małka.

Publikacja: 30.01.2015 16:00

„Round Nina. A Tribute to Nina Simone”, Verve/Universal, CD, 2015

„Round Nina. A Tribute to Nina Simone”, Verve/Universal, CD, 2015

Foto: materiały prasowe

Pop/R'n'B/Jazz

„Round Nina. A Tribute to Nina Simone", Verve/Universal, CD, 2015

Po dwunastu latach od śmierci legendarnej wokalistki Niny Simone jej piosenki nadal fascynują słuchaczy i artystów. Siedem wokalistek i trzech wokalistów zmierzyło się z utworami, które utkwiły nam w pamięci dzięki interpretacjom Niny Simone. Najsławniejszy z wykonawców albumu „Round Nina" to zdobywca Grammy, wokalista roku 2014 Gregory Porter. Balladę „Black is the Colour (Of My True Love's Hair)" nasycił namiętnym uczuciem do „ukochanej o czarnych włosach". Chórki, harfa i smyczki w tle nadają melodii nostalgicznych charakter. Jedną z najważniejszych, społecznie zaangażowanych piosenek w repertuarze Niny Simone wybrała Melody Gardot. Jej rozedrgany głos, przeciąganie sylab, śpiew od szeptu do krzyku czynią z tej interpretacji dzieło o mocy wyrazu porównywalnej z oryginałem. Ascetyczna aranżacja, akompaniament jazzowego tria z preparowanym fortepianem wprowadza niepokój i skłania do przemyśleń. Intrygujące są interpretacje piosenek „Baltimore" w wykonaniu Lianne La Havas, „Plain Gold Ring" koreańskiej wokalistki Youn Sun Nah i dynamiczna „Sinnerman" zaśpiewana przez Keziaha Jonesa. Całego albumu słucha się z zainteresowaniem od pierwszego do ostatniego utworu także dzięki świetnej warstwie instrumentalnej.

Smooth Jazz

Kenny G „Brazilian Nights", Concord/Universal, CD, 2015

Chociaż prawdziwi jazzmani odnoszą się z pogardą do sukcesów komercyjnego amerykańskiego saksofonisty Kenny'ego G, to w duchu zazdroszczą mu popularności. Z 75 milionami płyt jest niewątpliwie najlepiej sprzedającym się instrumentalistą. Sposób na sukces wydaje się prosty: zagrać ładnie wpadające w ucho melodie. Ale gdyby tylko to decydowało o sprzedaży, mielibyśmy więcej platynowych płyt jazzow. Szczęśliwie dla ambitnych improwizatorów Kenny G trafia do przegródki napisem smooth jazz i miłośnicy saksofonowych ekscesów Petera Brötzmanna czy Kena Vandermarka mają go z głowy. A przeciętni słuchacze, szukając dobrej muzyki instrumentalnej na każdą okazję, niezmiennie sięgają po płyty z nazwiskiem Kenny'ego G. Z najnowszej „Brazilian Nights" będą bardzo zadowoleni. To czternasty, studyjny album w jego karierze. Kenneth Bruce Gorelick, bo takie jest nazwisko saksofonisty, zwierzył się, że zainspirowały go bossa novy w interpretacji jazzowych gigantów: Juliana „Cannonballa" Adderleya, Paula Desmonda i Stana Getza. Warto przypomnieć, że płyta „Getz/Gilberto" była pierwszą w historii jazzu, która otrzymała Grammy w najważniejszej kategorii „Album Roku". Rozkołysana rytmem samby kompozycja Desmonda „Bossa Antigua" otwiera płytę. Nie mogło zabraknąć klasyków bossa novy skomponowanych przez Antonio Carlosa Jobima: „Corcovado" i „Girl From Ipanema". Kenny G napisał też swoje kompozycje w lirycznym, brazylijskim nastroju. Współautorem jest Walter Afanasjeff, aranżer, a także producent albumu, który przyczynia się do sukcesów Kenny'ego G. „Brazilian Nights" to nie tylko album do słuchania wieczorem, to płyta wprawiająca w pogodny i nieco nostalgiczny nastrój o każdej porze.

World Music

Ludovico Einaudi/Ballaké Sissoko „Diario Mali", Ponderosa/GiGi Distribution, CD, 2003/2015

Wreszcie trafiają do Polski albumy włoskiego pianisty i kompozytora Ludovico Einaudiego, którego popularność poza Włochami rośnie dzięki filmom z jego muzyką, a my teraz odrabiamy zaległości ze znajomości bogatej dyskografii artysty. Warto zwrócić uwagę na album z 2003 r. nagrany z wirtuozem afrykańskiego instrumentu strunowego kora Ballaké Sissoko. Po ukończeniu konserwatorium w Mediolanie Ludovico Einaudi pisał utwory kameralne i orkiestrowe, w połowie lat 90. zaczął współpracę z filmem. Za tę do „Acquario" otrzymał w 1996 r. nagrodę Grolla d'oro dla najlepszego soundtracku. Oryginalna kompozycja do filmu „Fuori del mondo" otrzymała nominację do Oscara i nagrodę Echo Klassik w Niemczech. Soundtrack „Sotto falso nome" nagrodzono na festiwalu filmowym w Avignonie. Ludovico Einaudi daje też solowe koncerty i nagrywa albumy z utworami „niefilmowymi". W 2003 roku spotkał się z wirtuozem kory, tradycyjnego afrykańskiego instrumentu, Ballaké Sissoko z Mali. Nie znając swoich języków porozumieli się w muzyce. Ich duet to opowieści z Afryki Zachodniej i Półwyspu Apenińskiego. Choć każdy opowiada swoją, znaleźli sposób, żeby je połączyć w jedną fascynującą historię. Klasyczne brzmienie fortepianu kontrastuje z surowymi dźwiękami kory. Uwagę słuchaczy przykują wpadające w ucho melodie. To muzyka ilustracyjna, a także medytacyjna, najlepsza wieczorową porą.

Jazz

Jerzy Małek „Stalgia", Kayax, CD, 2014

Długa solówka „Intro To Stalgia" niczym hejnał otwiera nowy album trębacza Jerzego Małka. „Stalgia" jest szóstą autorską płytą w karierze tego znakomitego muzyka. Uczeń Piotra Wojtasika w Akademii Muzycznej w Katowicach jest laureatem Grand Prix festiwalu Jazz Juniors 1999 w Krakowie i indywidualnej nagrody na festiwalu Jazz nad Odrą 2000. Dwukrotnie nominowany do Fryderyka jest aktywnym liderem i członkiem zespołów Zbigniewa Namysłowskiego, Michała Urbaniaka, Wojciecha Karolaka i Krzysztofa Herdzina. Nowy album zawiera siedem jego kompozycji, standard „You've Change" i kompozycję amerykańskiego perkusisty Erica Allena „Keep Straight". Jerzy Małek zaprosił do studia drugiego Amerykanina, saksofonistę Stephena Rileya. Skład kwintetu dopełniają w mistrzowskim stylu: pianista Piotr Wyleżoł i kontrabasista Michał Barański. Zachwyca brzmienie instrumentów, co jest zasługą i muzyków, i realizatora. Na najwyższe uznanie zasługuje koncepcja albumu, która mieści się w nurcie mainsteramu oraz aranżacje lidera. Dzięki temu album wciąga swą dramaturgią, a błyskotliwe solówki będą nagrodą dla uważnych słuchaczy. Zamykający płytę „standard „You've Changed" Jerzy Małek zagrał w duecie z pianistą Piotrem Wyleżołem. To wspaniały przykład wymiany muzycznych myśli, wzajemnej inspiracji i wirtuozerii. To jeden z najlepszych albumów 2014 roku, choć dopiero teraz dotarł do redakcji.

Kultura
„Nie pytaj o Polskę": wystawa o polskiej mentalności inspirowana polskimi szlagierami
Kultura
Złote Lwy i nagrody Biennale Architektury w Wenecji
Kultura
Muzeum Polin: Powojenne traumy i dylematy ocalałych z Zagłady
Kultura
Jeff Koons, Niki de Saint Phalle, Modigliani na TOP CHARITY Art w Wilanowie
Kultura
Łazienki Królewskie w Warszawie: długa majówka