Są na niej wspaniałe dzieła największych mistrzów, jak np. „Chrystus błogosławiący” Rafaela o twarzy prawdopodobnie samego artysty. Albo „Pokłon pasterzy” i „Święta rodzina” Lorenzo Lotto, tchnące wzruszeniem i łączące realizm z poczuciem niezwykłości przedstawionej chwili.
Dzieła pochodzą z Pinakoteki Tosia Martinenga w Brescii, leżącej na północy Włoch, między Mediolanem i Wenecją i znać w nich wpływy różnych szkół. Można jednak także mówić o odrębnych cechach XVI-wiecznej szkoły malarskiej związanej z Brescią, której głównymi reprezentantami są Girolamo Romanin, Alessandro Bonvicino, zwany Moretto i Giovani Gerolamo Savolda.
Sztukę artystów tej szkoły wyróżnia uważna obserwacja rzeczywistości, niezależnie, czy podejmują tematy religijne, mitologiczne, czy malują portrety wpływowych postaci. Z reguły odwołują się do wielkiej lombardzkiej tradycji malarstwa, którego fundamentalną zasadą była wierność prawdzie, czyli dążenie do realistycznego oddania szczegółów.
Uwagę przyciągają piękne portrety, oddające psychikę modeli, a jednocześnie będące popisem warsztatowej maestrii, jak np. „Portret mężczyzny z listem” Moretta, czy „Portret mężczyzny grającego na flecie” Savolda, olśniewające bogatą paletą barw i zróżnicowaną fakturę materii.
Muzeum Narodowe w Warszawie zaprasza na finisażowe oprowadzania po wystawie – w sobotę i niedzielę o godzinach: 11, 13, 14, 15, 16.
