Podróżował od najwcześniejszych lat, tom „Ojczyzna – wielka tęsknota” przypomina więc przede wszystkim miasta i dworki, w których gościł Chopin. Są także warszawskie adresy rodziców Fryderyka: Pałac Saski, z którego wiosną 1817 roku przenieśli się do Pałacu Kazimierzowskiego. A dziesięć lat później zamieszkali w lewym skrzydle pałacu Czapskich na Krakowskim Przedmieściu.
Każde wakacje były zaś okazją do wycieczek. Nie wszystkie są dostatecznie udokumentowane. Podobno latem 1827 roku był w Płocku i w Gdańsku, ale brak na to dokumentów. Niemal równie zagadkowy jest pobyt w Poznaniu, gdzie spędził cztery dni 1828 roku. Nie wiadomo wszakże, gdzie się zatrzymał i czy faktycznie bywał w pałacu księcia Antoniego Radziwiłła, choć tablica na ścianie jego pałacu informuje, że Fryderyk Chopin tu grał.
W początkach listopada 1830 roku Chopin opuścił Warszawę. „Wyjeżdżam po to, żebym na zawsze zapomniał o domu – pisał w liście do przyjaciela – myślę, że jadę umrzeć, a jak to przykro musi być umierać gdzie indziej, nie tam, gdzie się żyło”.
Zawsze z utęsknieniem wyczekiwał listów od najbliższych. A kiedy po śmierci ojca w 1844 roku do Paryża przyjechała ukochana siostra Fryderyka, Ludwika, George Sand pisała potem do niej: „Zapewniam Cię, iż jesteś najlepszym lekarzem, jakiego Fryderyk miał kiedykolwiek, gdyż wystarczy zacząć mówić o Tobie, ażeby mu wrócić chęć do życia”.
Do piątego tomu dołączone są dwie płyty, na których Idil Biret gra sonaty Chopina, także tę młodzieńczą z 1828 roku, stosunkowo rzadko dziś wykonywaną.
