Zasady dobrego wychowania

Jeszcze nie tak dawno tzw. zasady dobrego wychowania sterowały naszym życiem. Przez ich pryzmat ocenialiśmy wychowanie dzieci, ubiór znajomych i nieznajomych w teatrze czy w operze, stosunek do współpracowników.

Rozluźnienie obyczajów spowodowało, że wiele z tych zasad odeszło w zapomnienie. Ale czy wszystkie? Czy nie zwracamy uwagi na grubiańskie zachowania w pracy, nie patrzymy z dezaprobatą na rozpartego w tramwaju nastolatka, który nie zauważa stojącej obok staruszki, pobłażliwie traktujemy dziecko, rozpieszczone do granic możliwości?

Co to jest bon ton?

Savoir-vivre, etykieta, kindersztuba, bon ton. W różnych językach oznacza to jedno: przestrzeganie zasad, ogładę towarzyską, umiejętność odpowiedniego zachowania się w konkretnej sytuacji i w określonym towarzystwie.

Zasady dobrego wychowania dotyczyły - i nadal dotyczą - kilku głównych dziedzin życia: zachowania przy stole, form towarzyskich, wyglądu, komunikacji i zachowania w szczególnych sytuacjach.

Zasady te są uwarunkowane kulturowo i potrafią znacząco się od siebie różnić w różnych regionach świata. Trzeba jednak pamiętać, że bez względu na to, w jakim środowisku się znajdziemy, znajomość tych zasad i ich przestrzeganie oznaczają okazywanie szacunku innym.

Uprzejmie, punktualnie, z uśmiechem

Istnieje kilka głównych, bezdyskusyjnych  zasad dobrego wychowania, na których opiera się savoir-vivre.

Uprzejmość.

Nic nie kosztuje, a wystawia nam najlepsze świadectwo. Obowiązuje zawsze i wszędzie, i wobec wszystkich. Przejawia się w różnych formach. Jedną z nich jest sposób, w jaki zwracamy się do innych. Zarówno do tych, którzy stoją wyżej od nas w hierarchii, ale i tych, którzy są od nas niżsi stopniem. Nie na darmo wśród arystokracji obowiązywał pogląd, że o dobrym wychowaniu świadczy stosunek do służby. Powinniśmy więc być tak samo uprzejmi wobec przełożonego, jak wobec sprzątaczki w naszym biurze.

Znakomicie ułatwia to zadanie używanie powszechnie znanych, a jakże niedocenianych słów: "proszę", "dziękuję", "przepraszam".

Punktualność.

Jest dowodem, że panujemy nad swoim życiem

.

Pozwala się domyślić, że jesteśmy ludźmi dobrze zorganizowanymi i można nam zaufać. Jest wyrazem naszego szacunku dla innych, ich czasu i uwagi, którą są gotowi nam poświęcić

.

Bądźmy punktualni - zmuszanie kogoś do czekania na nas jest jednym z przejawów braku dobrego wychowania.

Dyskrecja

. To po prostu umiejętność dochowania tajemnicy i nie wdzieranie się bez pardonu w cudze sprawy. Zdolność do przysłowiowego trzymania języka za zębami zyska nam opinię osoby dobrze wychowanej, gdyż nie będziemy stawiać innych w sytuacji dla nich niewygodnej.

Z salonów do biznesu

Wiele zasad obowiązujących w biznesie zostało zaczerpniętych z towarzyskiego savoir-vivre'u. Zarówno na przyjęciu u leciwej ciotki, jak i w biurze jesteśmy zobowiązani do przestrzegania zasad, które zapewnią dobre relacje ze współpracownikami i pozwolą uniknąć wpadek i gaf.

Zasady etykiety biznesu są równie precyzyjne jak te, które obowiązują na przykład w dyplomacji. Badania wykazały, że maniery pracownika, właściwy styl i odpowiednie zachowanie często są czynnikami decydującymi o dalszej karierze.

Bywa, że pracodawca w sposób jasny określa dozwolony w biurze strój, zasady zachowania, porozumiewania się, prowadzenia korespondencji, kontaktowania z klientami czy współpracownikami.

Dlatego jeśli nie przywiązujemy szczególnej wagi do kindersztuby i cenimy swobodę bycia, a trafimy w takie właśnie miejsce, lepiej od razu zrezygnować z tej posady, niż narazić się na opinię osoby źle wychowanej. Albo się dostosować.

Znak czasów - netykieta

Dzięki swojej powszechności, Internet zastąpił większość dotychczasowych metod porozumiewania się. Wyparł już niemal  zupełnie staroświeckie telegramy i pocztę, opierają mu się jeszcze telefony komórkowe.

Dlatego w pewnym momencie pojawiła się konieczność wprowadzenia pewnych zasad, które zaprowadzą ład w internetowej komunikacji. Jakkolwiek dziwnie to zabrzmi - netykieta również ma swoje korzenie w towarzyskim bon tonie.

Podobnie jak w salonach, w Internecie także obowiązuje grzeczność, punktualność, dyskrecja i życzliwość. Celnie sformułowali te zasady Anglicy, tworząc zasady dobrego wychowania w necie. Akronim IMPACT (wstrząs) tak je precyzuje:

Tymi zasadami mamy się kierować korzystając z maila lub komunikatora. Unikamy więc spamu, wielkich liter, które w necie oznaczają krzyk. Nie przekazujemy dalej czyjegoś maila bez zgody nadawcy, nie nadużywamy emotikonów i innych symboli. Jesteśmy grzeczni, wyrozumiali, posługujemy się językiem zwięzłym i poprawnym.

A przede wszystkim - jesteśmy kulturalni.

10 przykazań etyki komputerowej

Nie będziesz używał komputera, aby szkodzić bliźnim.

Nie będziesz przeszkadzał bliźnim w pracy z komputerem.

Nie będziesz grzebał w plikach bliźnich.