Jak Waldek przetrwał aferę

W sprawie niejasnych powiązań w świecie ochotniczych straży pożarnych wszyscy wykrzyczeli, co mieli do wykrzyczenia, a teraz tradycyjnie zapadnie cisza.

“Dziennik” wskazuje, że na wczorajszej konferencji prasowej Pawlak nie wytłumaczył się tak naprawdę z żadnego z zarzutów. A premier Donald Tusk wysłuchał wyjaśnienia Pawlaka na “dywaniku”. I na tym cała sprawa zapewne się zakończy. Autorzy „Dziennika” Michał Majewski i Paweł Reszka piszą:

“Wczoraj opisaliśmy towarzysko-biznesowy układ otaczający wicepremiera. Dziwne spółki, które obsiadły ochotniczą straż pożarną. Konkubinę wicepremiera robiącą karierę w firmach kolegów Pawlaka. Matkę lidera PSL, która jest prezydentem fundacji, gdzie udziały swoich spółek zaparkował Pawlak. Nigdy po żadnym tekście nie dostaliśmy tylu e-maili i telefonów od czytelników. Ośmieleni ludzie z różnych miejsc Polski opowiadali o prywacie panoszącej się w partii Pawlaka.”

Co na to premier?

“Donald Tusk skorzystał z okazji, by siedzieć cicho i nie zabierać głosu w sprawie Waldemara Pawlaka. Paweł Graś tylko cicho obwieszcza, że premier chce, by to jego zastępca wytłumaczył się ze wszystkiego. Nie jesteśmy zdziwieni. Tusk wie, że uderzając w Pawlaka, uderzy w samego siebie (…)

A więc pana premiera rozumiemy. Tylko trochę głupio będzie, gdy przeciwnicy przypomną mu setki napuszonych zdań o przejrzystości, etyce, zasadach w życiu publicznym. (…)

Ale to wszystko minie i sojusz PO - PSL będzie rządził dalej. Kiedyś wydawało się, że to Platforma Obywatelska narzuci styl koalicjantowi. Że będzie ciągnęła ludowców w stronę nowoczesnych zasad uprawiania polityki. Według tych zasad robienie przez ministra cichych interesów z konkubiną i kolegami, ukrywanie majątku w fundacji matki jest niedopuszczalneWygląda jednak, że role się odwróciły i to polityczne maniery ludowców wzięły górę. Nepotyzm nie jest więc nepotyzmem, tylko twórczym kontynuowaniem dzieła rodziców przez dzieci. Stanowiska można dzielić z politycznego klucza. Dobro publiczne jest dobrem do nagradzania kolegów, sąsiadów i rodziny. “

“Dziennik” nie wierzy w efekty swojego tekstu. Z kolei w dzienniku “Polska” Agaton Koziński nie potrafi spokojnie pisać o dziwacznej linii obrony wicepremiera z PSL.

“Konferencja prasowa Waldemara Pawlaka była wydarzeniem niezwykłym.

Początkowo wicepremier rzeczowo odpowiadał na pytania dziennikarzy dopytujących go o szczegóły zarzucanych mu powiązań towarzysko-biznesowych. Prezentował się jak polityk pewny swych argumentów - i brzmiał przekonująco.

Jednak im dalej w las, tym było gorzej. Pojawiły się oskarżenia wobec dziennikarzy, Pawlak zaczął podważać kompetencje zarówno reporterów opisujących jego przypadek w prasie, jak i zadających mu pytania na konferencji. A z każdym słowem zdradzał coraz większe zdenerwowanie.

Już po ilości ataków, jakie Pawlak przypuścił wobec dziennikarzy, wnioskuję, że w postawionych mu zarzutach o nepotyzm jest wiele prawdy. Podobnie bowiem reaguje każdy polityk, który przestaje kontrolować to, co się o nim piszę. Ale nerwowość Pawlaka na konferencji to nie jedyny powód, by żądać od niego szybkiego rozwikłania stawianych mu zarzutów.

(…) Wicepremier musi mieć naprawdę silne argumenty na udowodnienie swej niewinności. I powinien je szybko przedstawić.

W innej sytuacji powinien wziąć przykład ze Zbigniewa Ćwiąkalskiego.”

Oburzenia „Polski” zdaje się nie podzielać „Gazeta Wyborcza”, która nie przykłada jakiegoś specjalnego znaczenia do sprawy Pawlaka. W komentarzu na ten temat Ewa Milewicz pisze:

“Czy towarzysko-rodzinne biznesy wokół wicepremiera Pawlaka opisane przez “Dziennik” to obyczajówka, czy gwałt? Raczej obyczajówka. Pawlak chyba prawa nie złamał. Po prostu dawał zarobić ludziom, których zna.

Wczorajsza konferencja prasowa, na której Pawlak tłumaczył interesy jego byłej firmy, firm znajomych i kolegów, to był koncert na cześć zaufania. Zaufania do fundacji, której szefuje jego mama, zaufania do firmy, którą kieruje jego kolega. Wicepremier tłumaczy, że w biznesie trzeba mieć zaufanie do partnerów. Jasne, że tak. Mama, zaufanie - jak najbardziej. Wiadomo - jak trwoga to do mamy. Tyle że jeśli syn, obejmując funkcję wicepremiera, przekazuje udziały w swojej firmie fundacji kierowanej przez mamę, to wykonuje ruch pozorny. Bo przecież via mama ma nadal wpływ na tę firmę. Mamy mają zaufanie do synów.