Kradzież w krainie demonów

Fragmenty tekstu z archiwum tygodnika "Przekrój"

Słońce na równinach krainy Shinsoo przypiekało mimo wczesnej pory. Potężny rycerz wyszedł z namiotu (w którym spędził noc) i, przeciągając się, patrzył na falujący w gorącym powietrzu horyzont.

Za nim, na dalekiej północy leżał cel wędrówki: Wieża Demonów opanowana przez duchy chaosu i piekielne bestie. „Jeszcze dziś unurzam miecz w ich krwi" – pomyślał wojownik. Lecz zaraz... Rycerz rzucił się do końskich juków i zaczął przetrząsać swój ekwipunek. Gdzie miecz? Gdzie tarcza? Gdzie magiczna zbroja? – Okradli mnie! – niesiony wiatrem wściekły ryk wojownika zatrząsł równiną. Krzyk dotarł też w Beskidy, konkretnie do Komendy Powiatowej Policji w Limanowej w województwie małopolskim. Kradzieżą w prowincji Shinsoo, krainie z gry komputerowej „Metin2", zajęli się tamtejsi funkcjonariusze.

Na początku lutego 2011 roku do komendy w Limanowej zgłosił się mieszkaniec wsi Dobra – gracz, który kierował okradzionym z ekwipunku rycerzem. Mimo że wyposażenie było wirtualne, oprócz wartości odmierzanej w walucie gry – smoczych monetach – miało realną cenę w polskich złotych. – Konkretnie 1500 złotych – uściśla młodszy aspirant Stanisław Piegza z limanowskiej policji. Gracz nie chce mówić o sprawie. Podobnie jak inni okradzeni w Internecie. – To w naszym środowisku rzecz wstydliwa. Z ofiar złodziei wszyscy się śmieją, wyzywają nas od frajerów – tłumaczy jeden z graczy.

Kantor smoczych monet

Większość z około 55 tysięcy grających w popularne gry internetowe „Metin2" czy „Tibię" płaci za wyposażenie swoich postaci – wojowników, magów i zabójców ninja – prawdziwymi pieniędzmi.

W serwisie aukcji internetowych Allegro potężny Miecz Trytona zwiększający siłę wojownika można kupić za jedyne tysiąc złotych. Magiczną zbroję z czarnej stali – za 800 złotych. Niczym w kantorze wymienić można też złotówki na smocze monety umożliwiające zakup ekwipunku już w świecie gry. Przelicznik to około trzech groszy za jedną monetę (taką samą wartość ma pakistańska rupia i irański rial).

Handluje się też całymi postaciami. Władający magią leczniczą szaman na wysokim, bo 99. poziomie gry wystawiony jest na sprzedaż za 2,4 tysiąca złotych. O tysiąc mniej trzeba zapłacić za królewskiego rycerza – paladyna wyszkolonego w walce toporem.

Czy naprawdę warto pakować w grę takie pieniądze? – A czy warto wydawać pieniądze na kino? Na wyjście z dziewczyną do restauracji­? Na książkę? Czy warto w ogóle wydawać pieniądze na rozrywkę? Można całe życie spędzić w pracy. Wynik na koncie na pewno będzie lepszy – denerwuje się pytaniem Krzysztof Pietrzak, redaktor naczelny serwisu o technologiach komputerowych Idg.pl.

– Nie sprzedaję dla zarobku – zapewnia 33?letni Łukasz, który wystawił na Allegro postać maga za 1,7 tysiąca złotych. – Przez trzy lata włożyłem w tę grę ponad cztery tysiące złotych. To prawie półroczna wartość rat mojego kredytu mieszkaniowego. Sprzedaję, bo chcę się uwolnić – mówi mężczyzna. Uwolnić od gry i od narzekań żony, która wciąż widzi męża przed monitorem. Od pretensji szefa, który ma dość oglądania w pracy niewyspanego Łukasza. – Krótko grać się nie opłaca. Siadam do komputera o godzinie 17 i gram pięć–siedem godzin. Codziennie.

To rodzaj uzależnienia, gra cholernie wciąga – opowiada 33-latek. Wspomina, że gdy kolega pierwszy raz pokazał mu świat „Metin2", zapytał: „Mam latać po komputerze jakimś ludkiem?". Ale usiadł i wsiąkł. – Postać trzeba ciągle ulepszać, rozwijać umiejętności walki, zdobywać ekwipunek. I lata lecą – dodaje Łukasz.

– Każdy ma jakieś fantazje, marzenia. Gry pozwalają nam je po części spełniać. Kto z nas w młodości nie marzył, że jest wielkim wojownikiem, obrońcą uciśnionych? – pyta Leszek Wróblowski, główny administrator portalu o grach Silkroad?online.com.pl.

Niektórzy w dzieciństwie marzyli widocznie o karierze łotrzyka, bo zarobić na rynku graczy próbują internetowi złodzieje. Na szczęście by ich znaleźć, policjanci nie muszą z mieczem w ręku przedzierać się przez mroczny Lungsam (Las Duchów) ani owianą złą sławą Krainę Gigantów. – Poszkodowany mieszkaniec Dobrej poświęcił na rozwój swojej postaci mnóstwo czasu. Inwestował w nią też pieniądze. Takie zgłoszenia traktujemy bardzo poważnie. Nie ma znaczenia, czy sprawca ukradł realny telewizor, czy wirtualny miecz. Oba przedmioty mają swoją wartość i takie przypadki tropimy jak zwykłą kradzież – mówi młodszy aspirant Piegza z Limanowej.

– Tak samo, tyle że jest nam trudniej – wzdycha aspirant Marcin Borowski z komendy w Reszlu na Warmii. – Sprawcę zwykłej kradzieży wykrywamy najczęściej po dwóch miesiącach. Z grami komputerowymi jest inaczej. Nie mogę przecież zrobić przeszukania i znaleźć magicznej tarczy u kogoś w szafie – dodaje.

Nad swoją sprawą aspirant Borowski pracował od końca września 2010 roku, gdy 35-latek z Reszla zgłosił kradzież ekwipunku. „Po wejściu w grę stwierdziłem, że sprawca dokonał kradzieży wszystkich elementów rozwoju postaci, to jest tarczy, zbroi i mieczy" – zeznał mężczyzna.

W „elementy rozwoju" zainwestował rekordową kwotę 10 tysięcy złotych. Złodziej, który złamał hasło, włamał się na jego konto w grze „Metin2" i zostawił po sobie nagiego i bezbronnego rycerza, nadal jest na wolności. Policja ma już jednak trop. – W trakcie długiej i żmudnej pracy ustaliliśmy numery IP, z których logowano się na konto poszkodowanego – mówi aspirant Borowski. To adresy sieciowe mogące doprowadzić do konkretnego komputera. Problem w tym, że mogą, ale nie muszą. W ramach jednej sieci ten sam adres IP może obsłużyć kilka komputerów. Są też adresy­ dynamiczne, które stale się zmieniają. (...)

Nożyczki i noże

Precedensowy wyrok zapadł sierpniu 2010 roku w Sądzie Rejonowym w Sławnie w województwie zachodniopomorskim. Przed składem sędziowskim stanął 20-letni Patryk S. oskarżony o to, że „działając w celu wyrządzenia szkody innej osobie (...), po uzyskaniu za pomocą programu szpiegującego dostępu do konta usunął dane informatyczne w postaci wirtualnych przedmiotów". Czyli po prostu: ukradł miecz, zbroję i tarczę w „Metin2". Jak tłumaczy Sławomir Przykucki z Sądu Okręgowego w Koszalinie (któremu podlega Sławno), wyrok był w miarę łagodny, bo złodziej z prowincji Shinsoo dobrowolnie poddał się karze. Dostał rok więzienia w zawieszeniu, 200 złotych grzywny i dozór kuratora.

Pięciu grających w „Tibię" w wieku od 17 do 26 lat usunęło dane informatyczne w dużo prostszy sposób niż poprzez włamanie się do komputera. Wybrali metodę siłową. W maju 2010 roku w Katowicach podczas piwnego spotkania miłośników gry w parku imienia Kościuszki wytypowali swoją ofiarę – 21-letniego mieszkańca Dąbrowy Górniczej. Pobili go i za pomocą przystawionych do gardła nożyczek wymusili podanie hasła do konta gry. Postać 21-latka warta była tysiąc złotych. (...)