Reklama

Zuzanna Dąbrowska: Integracja czy enklawy

Pomagaliśmy w odruchu serca ofiarom wojny. Bezwarunkowo. Teraz pomagają już tylko nieliczni, a o uchodźcach myślimy jak o współplemieńcach. A to się wiąże z obowiązkami: pracą, dbaniem o edukację i nauką języka. Oby tylko mieli na to szansę.

Publikacja: 22.06.2022 20:34

Zuzanna Dąbrowska: Integracja czy enklawy

Foto: rp.pl / Paweł Rochowicz

Już cztery miesiące minęły od wybuchu wojny. Nie ma nadziei na jej koniec, ale zniknął też strach przed bezpośrednim zagrożeniem. Kijów wraca do życia, Charków liże rany. O Buczy i Mariupolu staramy się nie myśleć. Zostali ludzie.

A skoro zostali, muszą się u nas jakoś urządzić: mieszkać, pracować, żyć. Wydźwięk badań IBRiS dla „Rzeczpospolitej” jest jednoznaczny – czas bezinteresownej pomocy się skończył. I tak jak w przypadku osób dotkniętych bezdomnością, wielu z nas mówi: niech państwo sobie z tym poradzi. Albo niech te lenie wezmą się do roboty. Nieliczni mówią coś o prawach człowieka i o tym, że nie zawsze jest możliwe pójście do pracy, ale większość społeczeństwa, wciąż dumna ze swojej tolerancji dla uchodźców, zajmuje się walką z domowymi demonami: inflacją i polityką.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Reklama
Komentarze
Jan Zielonka: Czy Unia Europejska jest silna, czy słaba?
Komentarze
Zuzanna Dąbrowska: Fotka z Braunem w drodze do Unii
Komentarze
Marek Cichocki: Polacy starają się być konsekwentnie polscy
Komentarze
Bogusław Chrabota: Statek Nawrockiego płynie na rafy
Komentarze
Tomasz Krzyżak: Czy Karol Nawrocki poskarżył się papieżowi na Donalda Tuska?
Reklama
Reklama