Prokurator rejonowy złożył skargę do sądu na uchwałę rady gminy, w sprawie określenia wzorów formularzy informacji i deklaracji podatku od nieruchomości, podatku rolnego i podatku leśnego. Konkretnie zarzucił radzie naruszenie przepisów o samorządzie gminnym, o podatkach i opłatach lokalnych, o podatku rolnym oraz o podatku leśnym.
Prokurator wskazał, że w załączniku do uchwały zatytułowanym "Informacja o nieruchomościach”, w miejscu poprzedzającym podpis składającego zeznanie znalazło się oświadczenie o treści "odpowiedzialność przewidziana w kodeksie karnym skarbowym za zatajenie danych mających wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego lub jego wysokość, oraz podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana". Zdaniem organu, przepisy zastosowane w części nagłówkowej uchwały nie mogą stanowić podstawy do zawarcia takiego oświadczenia. Uchwała jest aktem prawa miejscowego, posiada cechy ogólności, generalności i abstrakcyjności, określa adresata poprzez wskazanie jego cech, a nie wymienienie go z nazwy. Ma zastosowanie do wielu powtarzalnych okoliczności.
Dalej prokurator wskazał, że przepisy nie dają kompetencji radzie gminy do zawarcia w formularzach podatkowych pouczenia o odpowiedzialności karno – skarbowej, za oświadczenie nieprawdy. Co więcej, brak jest jakichkolwiek przepisów ustawowych, które dawałyby radzie gminy ogólną kompetencję do stanowienia aktów prawa miejscowego, których poszanowanie wymuszone byłoby odpowiedzialnością karną.
Organ zwrócił też uwagę, że w ustawie każdorazowo musi być zawarta norma kompetencyjna, upoważniająca organy samorządu do tego typu działań. Skoro taka ogólna norma nie istnieje, a powołane w uchwale przepisy ustawy nie stanowią podstawy do zawarcia w formularzach podatkowych rygoru odpowiedzialności karno – skarbowej, to w tym zakresie powinna zostać stwierdzona nieważność uchwały.
W odpowiedzi na skargę, rada wniosła o jej oddalenie. Stwierdziła, że czym innym jest zobowiązanie podatnika do złożenia oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej skarbowej, warunkującego odpowiedzialność za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy w składanym oświadczenia, a czym innym jest odebranie oświadczenia o znajomości przepisów regulujących tryb i zasady składania oświadczeń prawem przewidzianych, co też miało miejsce w tej prawie. Organ powołał się się również na podobnie brzmiące formularze, uwidocznione na stronie Ministerstwa Finansów.
4 marca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie stwierdził nieważność uchwały w spornym zakresie.
WSA orzekł, że formularze deklaracji powinny umożliwiać złożenie wyłącznie oświadczeń podatkowych, a zatem wyłącznie takich danych, które są niezbędne do wymiaru i poboru podatku. Takiej cechy nie posiada zobowiązanie do podpisania oświadczenia o treści: "odpowiedzialność przewidziana w kodeksie karnym skarbowym za zatajenie danych mających wpływ na ustalenie zobowiązania podatkowego lub jego wysokość, oraz podanie danych niezgodnych z prawdą jest mi znana".
Zdaniem sądu, ani przepisy przywołane w samej zaskarżonej uchwale, ani żaden inny przepis prawa nie upoważnia rady gminy do wymuszenia złożenia oświadczenia o takiej treści przez osobę składającą deklarację na podatki od nieruchomości, rolny i leśny.
WSA dodał, że warunkiem odpowiedzialności za złożenie fałszywego oświadczenia jest, by przepis ustawy, na podstawie której oświadczenie jest składane, wyraźnie przewidywał możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej (I SA/Kr 52/15).
To już IV edycja kongresu dla liderów świata finansów
Wyrok jest nieprawomocny. Przysługuje na niego skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
